From the Asgata museum to Platies mine
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εύκολη
2.8 χλμ
29 '
From Platies mine to Stoa 247
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εύκολη
0.9 χλμ
9 '
From Stoa 247 to Mavridhia mine
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εύκολη
4.9 χλμ
50 '
Kalavasos Tenta
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Αρχαιολογικός χώρος
Agia Marina
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εκκλησία
Agios Minas Monastery
Βάβλα, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Μοναστήρι
Old Machinery
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Asgata Olive and Flour Mill Museum
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Μουσείο
Kalavasos Ayios Dhimitrios
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Αρχαιολογικός χώρος
Apostles Peter and Paul
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εκκλησία
Agios Symeon and Agia Skepi
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Εκκλησία
Christian cemetery
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Old bridge
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Bust of Costas Pyrros
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Monument of Andreas Ioannides
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Monument of Giorgos Chr. Katsaris
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ιστορικό μνημείο
Platies mine
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Μεταλλείο
Petra mine
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Μεταλλείο
Mavri Sykia mine
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Μεταλλείο
Lantaria mine
Ασγάτα, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Μεταλλείο
Mavridhia mine
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Μεταλλείο
Skyra Vassa Quarry
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Λατομείο
Vassiliko Cement - Limestone Quarry
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Λατομείο
Petra
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Spilios
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Platies
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Mavri Sykia
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Governor's Beach
Πεντάκωμο, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Παραλία
Hamster's Bay
Πεντάκωμο, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Παραλία
Kalymnos Beach
Παραλία
Asgata
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Χωριό
Kalavasos
Καλαβασός, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Χωριό
Vasa Kellakiou
Βάσα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Χωριό
Pentakomo
Πεντάκωμο, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Χωριό
Drapia
Ορά, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος
Χωριό
Τρεμιθιά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η τρεμιθιά ή τρεμιθκιά στη κυπριακή διάλεκτο, γνωστή στους αρχαίος Έλληνες ως τερέβινθος, είναι φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους μέχρι 6 m. Αποτελεί ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο απαντάται κυρίως σε πετρώδεις πλαγιές, πευκοδάση και θαμνώνες. Η τρεμιθιά ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών και σε μεγάλο εύρος υψομέτρου (0 – 1500m). Απαντάται επίσης σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο και οι βλαστοί της έχουν χαρακτηριστικό κεραμιδί προς κοκκινοκίτρινο χρώμα. Ο καρπός της ωριμάζει σταδιακά από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο.
Τα άνθη, οι ποικίλες αποχρώσεις των φύλλων και των καρπών καθιστούν τη τρεμιθιά κοσμητική. Ευρεία χρήση έχει τύχει στη διατροφή και τη φαρμακευτική. Οι καρποί της χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ντόπιων ζυμαρικών, τις τρεμιθθόπιττες. Σε ορισμένες περιοχές τρώγονται ξεροί ή ξεροψημένοι με αλάτι. Στα άκρα των βλαστών της σχηματίζεται κερατοειδής κηκίδα που προκαλείται από ένα έντομο, είδος Ημίπτερου. Αυτή χρησιμοποιείτο ως φάρμακο κατά του βρογχίτη και της χρόνιας κυστίτιδας αλλά και ως πηγή κίτρινης βαφής.
Φαρμακευτική είναι και η ρητίνη της τρεμιθιάς, ενώ ο καρπός της, που λέγεται τρεμίθθιν ή τριμίθθιν δίνει το τερεβίνθιον ἔλαιον των αρχαίων, που είναι εύοσμο, βρώσιμο και με φαρμακευτικές ιδιότητες.
Πολλά τοπωνύμια σε διάφορα μέρη της Κύπρου, καθώς και χωριά όπως η Τρεμιθούσα και το Τριμίθι οφείλουν την ονομασία τους σε αυτό το πολύ γνωστό φυτό της κυπριακής χλωρίδας.
Χλωρίδα
Κάππαρη
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η κάππαρη ή καππαρκά στη κυπριακή διάλεκτο είναι πολύκλαδος, φυλλοβόλος θάμνος ύψους μέχρι 1,5 m. Αποτελεί ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο είναι πολύ κοινό σε πετρώδεις πλαγιές, σε όρια χωραφιών, σε θαμνώνες και άγονη γη. Η κάππαρη ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών και σε υψόμετρο μέχρι τα 900 m. Αποτελεί κοινό φυτό της χλωρίδας όλων των μεσογειακών χωρών. Ανθίζει από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο και οι καρποί της ωριμάζουν σταδιακά από τον Ιούνιο μέχρι και τον Οκτώβριο.
Η καππαρκά είναι γνωστή στους Κυπρίους γιατί οι τρυφεροί βλαστοί (Καππάριν), τα μπουμπούκια (Κουτρούβιν) και οι τρυφεροί καρποί (Αγγουρούδκια), αφού τοποθετηθούν στο ξύδι, αποτελούν πολύ νόστιμο ορεκτικό. Η χρήση της καππαρκάς της Κύπρου στη μεσογειακή διατροφή ήταν ήδη γνωστή από την αρχαιότητα και μνημονεύεται από τον Γαληνό, ιατρό του 2ου αι. μ.Χ.
Εκτός από τη χρήση της στη διατροφή των κατοίκων του νησιού, τα φύλλα και τα άνθη προσδίδουν στο φυτό κοσμητική αξία.
Χλωρίδα
Ξισταρκά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ο κίστος, γνωστός ως λαδανιά, ξισταρκά, λουβιδκιά, είναι αειθαλής θάμνος ύψους μέχρι 1,50 m. Αποτελεί πολύ κοινό ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο βρίσκεται σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες σε υψόμετρο μέχρι και 1800 m. Η ξισταρκά απαντάται επίσης στην κεντρική και ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Παλαιστίνη. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο και οι καρποί της ωριμάζουν σταδιακά από τον Απρίλιο μέχρι και τον Αύγουστο.
Ο κίστος ο κρητικός περιέχει την φαρμακευτική και αρωματική ουσία λάδανον. Πρόκειται για είδος βαλσαμώδους ρητίνης που εκκρίνεται από τα φύλλα και τους βλαστούς της ξισταρκάς κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κι αποτελούσε παλαιότερα εξαγωγικό προϊόν της Κύπρου. Το λάδανο αποτέλεσε από την αρχαιότητα σημαντικό υλικό για την αρωματοποιία και την σαπωνοποιία λόγω της γλυκιάς και ευχάριστης οσμής που αναδύει και γι’ αυτό η συλλογή και εξαγωγή του αποτέλεσε μια σημαντική και προσοδοφόρα δραστηριότητα κυριότερα για τους κατοίκους των Λευκάρων και της Τυλληρίας. Η φήμη του κυπριακού λαδάνου ήταν τέτοια, που ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.), ένας από τους γνωστότερους ιατρούς και βοτανολόγους της αρχαιότητας, στο σύγγραμμα του «Περί ύλης ιατρικής», αναφέρει ότι το κυπριακό λάδανο ήταν ανώτερης ποιότητας σε σχέση με το αραβικό και το λιβυκό.
Επιπρόσθετα, το λάδανο είχε περιγραφεί από τον Διοσκουρίδη ως υλικό για δημιουργία επαλείμματος κατά της τριχόπτωσης ενώ παράλληλα χρήση του παρατηρείται στην παρασκευή του άγιου μύρου και θυμιαμάτων. Τέλος, τα νεαρά άνθη του φυτού χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τσαγιού το οποίο παρουσιάζει φαρμακευτικές ιδιότητες ως προς την μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.
Χλωρίδα
Τραχεία πεύκη
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η τραχεία πεύκη είναι μακρόβιο, αειθαλές δέντρο της Κύπρου με ύψος μέχρι 25(-40) m και διάρκεια ζωής έως και 500 χρόνια. Είναι το κυριότερο δασικό, κωνοφόρο δέντρο του νησιού. Φύεται σε υψόμετρο μέχρι και 1.500 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας κι απαντάται είτε αμιγής είτε μαζί με άλλα δασικά δέντρα. Η τραχεία πεύκη καλύπτει το πλείστο μέρος της έκτασης των δασών της Κύπρου κι αποτελεί το 90% του όγκου του ξυλαποθέματος των κυπριακών δασών. Ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο και οι καρποί της ωριμάζουν από τον Μάιο μέχρι και τον Ιούνιο του τρίτου χρόνου από την άνθηση.
Στην Αρχαιότητα τα εκτεταμένα κυπριακά δάση αποτελούνταν κυρίως από πεύκα που υλοτομούνταν και χρησιμοποιούνταν για την εκκαμίνευση του χαλκού, για ναυπήγηση καραβιών κλπ. Έτσι, το κυπριακός πεύκο είχε διαδραματίσει σοβαρότατο ρόλο στην οικονομία της αρχαίας Κύπρου. Εκτός από τη ξυλεία, το πεύκο δίνει και τη ρητίνη (ρετσίνιν) απ' όπου παράγονται πίσσα, τερεβινθέλαιο, κατράμι κ.α. προϊόντα.
Το πεύκο, ως το βασικό δέντρο των κυπριακών δασών, είναι που υφίσταται τις μεγαλύτερες καταστροφές από δασικές πυρκαγιές, αλλά και από την υλοτομία. Κατά τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς αναδασώσεις από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.
Χλωρίδα
Χαρουπιά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η κερατέα η έλλοβη, γνωστή ως χαρουπιά ή τερατσιά, είναι αειθαλές, μακρόβιο δέντρο, ύψους μέχρι 10 m ή και περισσότερο. Είναι ιθαγενές της Κύπρου και το βρίσκουμε ως άγριο σε υψόμετρο μέχρι 600 m και ως καλλιεργούμενο μέχρι τα 1000 m. Είναι φυτό ολιγαρκές, φωτόφιλο, σχετικά ευαίσθητο στους παγετούς. Η χαρουπιά απαντάται σε όλες τις παραμεσόγειες χώρες, από την Πορτογαλία μέχρι τη Συρία η οποία θεωρείται η πατρίδα της χαρουπιάς. Ανθίζει από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Νοέμβριο και οι καρποί της ωριμάζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Η χαρουπιά είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία των λαών της μεσογειακής λεκάνης και αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Παλιότερα ήταν πολύ σημαντικό δέντρο για την οικονομία του νησιού και ο καρπός του αναφερόταν ως «ο μαύρος χρυσός της Κύπρου». Από τον καρπό της παρασκευάζεται στην Κύπρο το χαρουπόμελο (τερατσόμελο) και το παστέλλι ενώ διαλεχτοί καρποί πωλούντζν μέχρι πρόσφατα ως έδεσμα για ανθρώπινη κατανάλωση. Επίσης, οι καρποί της χαρουπιάς χρησιμοποιούνταν έως και τις μέρες ως εκλεκτή τροφή ζώων.
Το ξύλο της χαρουπιάς είναι άριστο καυσόξυλο. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι αριθμοί των δέντρων χαρουπιάς έχουν μειωθεί δραματικά κυρίως λόγω εκχερσώσεων και ληστρικής εκμετάλλευσης για καρβουνοποιία.
Χλωρίδα
Σχινιά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η πιστακιά ή σχίνος, γνωστή στη κυπριακή ως Σσ’ινιά ή σχινιά, είναι αειθαλής, αρωματικός θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους μέχρι 4 m. Αποτελεί πολύ κοινό ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών. Πιο συχνά βρίσκεται σε πετρώδεις πλαγιές, πευκοδάση και αμμοθίνες σε υψόμετρο μέχρι και 800 m. Η σχινιά απαντάται επίσης σε όλες τις μεσογειακές χώρες, στην Πορτογαλία και στα νησιά του Ατλαντικού. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάρτιο ενώ ο καρπός της ωριμάζει σταδιακά από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο.
Η σχινιά αξιοποιείται ως καλλωπιστικό για φράκτες ή μεμονωμένος θάμνος με ελεύθερη ανάπτυξη. Οι καρποί της χρησιμοποιούνται στην αλλαντοποιία, στην παρασκευή ζυμαρικών και ως άρτυμα στη μαγειρική.
Χλωρίδα
Ρασιήν
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Το ρασ'ίν ή η ρασιήν (αλλά και σπαλαδκιά ή σπαλαθκιά), είναι ακανθώδης θάμνος ύψους από 1 έως 3 m. Αποτελεί κοινό ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο αυτοφύεται σε μεγάλους αριθμούς τόσο στα ορεινά, ημιορεινά όσο και στα πεδινά σε υψόμετρο μέχρι τα 1000 m. Φέρει κίτρινα άνθη, τα οποία εμφανίζονται από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούλιο, ενώ ο καρπός της ωριμάζει τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Η ρασιήν συναντάται επίσης στο Αιγαίο, στο Λίβανο και στην Παλαιστίνη.
Η αξία της ως καλλωπιστικού φυτού περιορίζεται από την παρουσία αγκαθιών. Ωστόσο οι αγρότες χρησιμοποιούσαν τη ρασιήν ως φράκτη στις εισόδους των χωραφιών καθώς και για προσάναμμα στο φούρνο. Επίσης οι θάμνοι με χοντρό κορμό θεωρείτο ότι έδιναν πολύ καλής ποιότητας κάρβουνα.
Χλωρίδα
Εφέδρα
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η εφέδρα ή πολυκόμπι ή πολυτρίχι είναι όρθιος ή αναρριχώμενος θάμνος με βλαστούς μήκους μέχρι 3 m. Αποτελεί κοινό είδος της κυπριακής χλωρίδας, το οποίο ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών και εμφανίζεται πιο συχνά σε θαμνώνες και πετρώδεις πλαγιές σε υψόμετρο μέχρι και 900 m. Η εφέδρα απαντάται επίσης στα Βαλκάνια, στη Τουρκία, στη Συρία και την Παλαιστίνη. Ανθίζει από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο και κάποιες φορές αργότερα για δεύτερη φορά. Οι κόκκινοι καρποί της εφέδρας ωριμάζουν σταδιακά από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Τα γλαυκοπράσινα κλαδιά και η παρατεταμένη παραμονή των κόκκινων καρπών προσδίδουν στο φυτό κοσμητική αξία. Η εφέδρα είναι ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο φυτό λόγω της χρήσης του στην ιατρική. Κάποια υποείδη του περιέχουν δύο αλκαλοειδής ουσίες, την εφεδρίνη και ψευδοεφεδρίνη, οι οποίες διεγείρουν το νευρικό σύστημα, αυξάνουν τη πίεση του αίματος και τη καρδιακή συχνότητα ενώ έχουν έντονο βρογχοδιασταλτικό χαρακτήρα που χρησιμοποιείται στην καταπολέμηση αναπνευστικών προβλημάτων και του άσθματος. Επίσης, τα αλκαλοειδή μειώνουν τις αλλεργικές αντιδράσεις. Η εφεδρίνη είχε χρησιμοποιηθεί από αθλητές ως αναβολικό για την απότομη απόκτηση ενέργειας και βελτίωση των αντανακλαστικών τους. Επίσης περιέχεται σε σκευάσματα απώλειας βάρους καθώς επιδρά στον θυρεοειδή αδένα και μειώνει την όρεξη.
Το υποείδος καμπυλόποδη, που απαντάται στη Κύπρο και στην ανατολική Μεσόγειο, έχει αποδειχθεί ότι περιέχει συστατικά με αντιμικροβιακή και αντιβακτηριακή δράση. Οι φαρμακευτικές ιδιότητές της ήταν γνωστές και στην αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης τη χρησιμοποιούσε ως αποχρεμπτικό ενώ στην αραβική ιατρική χρησίμευε στη καταπολέμηση δερματικών παθήσεων.
Χλωρίδα
Ράμνος
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ο ράμνος είναι μικρός θάμνος με αγκαθωτούς κλάδους με ύψος μέχρι 2,5 m. Λέγεται και ακουμένη, μαζουλιά, καζουλιά, πετραγκαθκιά, μαυραγκαθκιά κλπ. Είναι κοινό ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο αυτοφύεται σε πετρώδεις πλαγιές, σε θαμνώνες και πευκοδάση, μέχρι και σε υψόμετρο κάτω των 1.000 μέτρων. Απαντάται επίσης στην Ελλάδα και τη Τουρκία. Η περίοδος ανθοφορίας είναι μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου. Οι καρποί του είναι μικροί, στρογγυλοί και κοκκινωποί.
Το φυτό έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και σε παλαιότερες εποχές το χρησιμοποιούσαν στην εμπειρική και λαϊκή ιατρική. Σε μερικά μέρη της Κύπρου, ιδίως στην Καρπασία, θεωρούσαν τον ράμνο ως φυτό που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αποτρέψει διάφορα «μάγια» ή «μαγιές». Συγκεκριμένα υπήρχε η αντίληψη ότι, όταν κλάδος του φυτού αυτού τοποθετείτο σε όργανα ψαρέματος, εμπόδιζε το «μάγεμά» τους. Επίσης, οι καρποί του φυτού χρησιμοποιούνταν στη παραγωγή βαφών.
Χλωρίδα
Θυμάρι
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ο θύμος, γνωστός και ως θυμάρι, θρουμπίν και γρουμπίν, είναι μικρός αρωματικός θάμνος με ύψος μέχρι 50 cm. Συχνά προσλαμβάνει προσκεφαλοειδή μορφή. Τα κλαδιά του είναι σκληρά και ξυλώδη και φέρουν αγκάθια. Τα φύλλα του είναι μικροσκοπικά ενώ τα άνθη του είναι ροζ χρώματος. Αποτελεί ιθαγενές είδος της κυπριακής χλωρίδας και είναι πολύ κοινό σε πετρώδεις πλαγιές, σε διαταραγμένες θέσεις, σε θαμνώνες και δάση και σπάνια σε αμμοθίνες. Το θυμάρι ευδοκιμεί σε υψόμετρο μέχρι τα 900 m και απαντάται σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Η περίοδος ανθοφορίας είναι μεταξύ Μαΐου και Οκτωβρίου.
Η καλοκαιρινή ανθοφορία και η προσκεφαλοειδής μορφή του θυμαριού το καθιστούν διακοσμητικό. Σε αυτό συντελεί και το γεγονός ότι ευδοκιμεί σε όλα τους τύπους εδαφών και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα.
Το θυμάρι είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις αρωματικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης το αναφέρει ως θυμβρίην και ο Διοσκουρίδης ως θύμβραν. Από το θυμάρι παράγεται με απόσταξη ειδικό λάδι, το θυμέλαιον, που χρησιμοποιείται, εκτός από την φαρμακευτική, και στη σαπουνοποιία και αρωματοποιία. Είναι επίσης άριστο μελισσοτροφικό φυτό. Αυτή του η ιδιότητα μνημονεύεται από τον Αριστοτέλη στο Περί Ζώων Ιστορία.
Σε παλαιότερες εποχές το θυμάρι χρησιμοποιείτο σε ποικίλες οικιακές εργασίες. Μεταξύ αυτών, χρησιμοποιείτο, όπως και το μαζίν, για το προσάναμμα και καύσιμη ύλη. Το πωλούσαν επίσης στους βοσκούς, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ως καύσιμη ύλη για να πήζουν το γάλα. Χρησιμοποιείτο επίσης, χάριν κυρίως του αρώματός του, για την κατασκευή καπνιστών λουκάνικων: τα λουκάνικα κρέμονταν, και κάτω απ' αυτά καίγονταν θρουμπιά που ο καπνός τους τα έψηνε. Όταν οι βλαστοί είναι λεπτοί χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σαρώθρων (σκούπα). Το θυμάρι χρησιμοποιείτο επίσης εκτεταμένα στην εκτροφή μεταξοσκωλήκων για την κατασκευή μεταξιού, γιατί τα σκληρά κλαδιά του προσφέρονταν στο να κατασκευάζουν οι μεταξοσκώληκες το κουκούλι τους. Τέλος, θεωρείται δείκτης χαμηλής γονιμότητας του εδάφους.
Χλωρίδα
Λιθοδόρα
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η λιθοδόρα, γνωστή στη κυπριακή διάλεκτο και ως γαουρόθρουμπος, είναι αειθαλής θάμνος ύψους 0,8 έως 1,3 m. Αποτελεί πολύ κοινό ιθαγενές είδος της κυπριακής χλωρίδας σε υψόμετρο μέχρι τα 1000 m. Απαντάται επίσης στην Ελλάδα και τη Τουρκία. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο. Φέρει βαθυπράσινα φύλλα και άνθη λευκού, κόκκινου ή ροζ χρώματος, τα οποία γίνονται μπλε όταν ξεραθούν.
Χλωρίδα
Αρκολασμαρίν
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Το τεύκριον, γνωστό στη κυπριακή διάλεκτο ως αρκολασμαρίν, είναι θάμνος ύψους μέχρι 2 m. Αποτελεί κοινό, ιθαγενές είδος της κυπριακής χλωρίδας το οποίο φύεται σε θαμνώνες και πετρώδεις πλαγιές σε υψόμετρο μέχρι τα 900 m. Ευδοκιμεί τόσο σε πυριγενή όσο και σε ασβεστολιθικά εδάφη. Το αρκολασμαρίν απαντάται επίσης στην ανατολική Μεσόγειο από την Τουρκία μέχρι τον Λίβανο. Η περίοδος ανθοφορίας του ξεκινάει τον Μάρτιο και διαρκεί μέχρι τον Ιούνιο. Φέρει σκοτεινοπράσινα φύλλα και άνθη πορφυροειδούς ως ρόδινου χρώματος.
Χλωρίδα
Ελιά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η ελιά είναι αειθαλής, μακρόβιος θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους 2 – 10 m και σπάνια μπορεί να φτάσει έως και τα 15 m. Η διάρκεια ζωής της ελιάς ξεπερνάει τα 500 χρόνια. Είναι ιθαγενές είδος της Κύπρου που απαντά ως άγριο φυτό σε πολλές, κυρίως δασικές, περιοχές σε υψόμετρο έως και 1000 m. Ως καλλιεργούμενο, το βρίσκουμε σχεδόν σε όλες τις περιοχές του νησιού μας, σε υψόμετρο μέχρι τα 700 m. Η ελιά αποτελεί επίσης ιθαγενές είδος της χλωρίδας όλων των μεσογειακών χωρών.
Τα άγρια φυτά φέρουν αγκάθια σε νεαρή ηλικία. Τα φύλλα της ελιάς έχουν πράσινο προς αργυροπράσινο χρώμα και οι ανθοί της είναι λευκοπράσινου χρώματος. Η περίοδος ανθοφορίας της αρχίζει τον Απρίλιο και διαρκεί μέχρι τον Ιούνιο. Οι καρποί της ωριμάζουν από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τον Ιανουάριο.
Η ελιά είναι από τα πιο πολύτιμα, εάν όχι το πιο πολύτιμο, δέντρα της Κύπρου αλλά και της Μεσογείου τόσο από απόψεως παραγωγής όσο και για τη σημασία του στη διαμόρφωση των μεσογειακών τοπίων. Οι καρποί της αγριελιάς αποτελούν τροφή για διάφορα είδη πτηνών ενώ τα φύλλα και οι βλαστοί της τρώγονται από ζώα. Επίσης οι καρποί των καλλιεργούμενων ποικιλιών της ελιάς δίνουν το ελαιόλαδο και μπορούν να καταναλωθούν παρασκευαζόμενοι με διάφορους τρόπους (τσακκιστές, ξυδάτες, κουμνιαστές κτλ).
Για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο η ελιά θεωρήθηκε ιερό δέντρο, το οποίο προσέφερε η θεά Αθηνά. Επίσης ήταν σύμβολο της ειρήνης και της νίκης καθώς με τα κλαδιά της κατασκευάζονταν στεφάνια, οι κότινοι, με τους οποίους στέφονταν οι νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων. Λόγω της μακροβιότητάς της, θεωρείται και σύμβολο της ζωής. Το λάδι της ελιάς ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο προϊόν αφού κατά την Αρχαιότητα και αργότερα ανά τους αιώνες χρησιμοποιείτο στα λυχνάρια ως μέσο φωτισμού. Κατά την Αρχαιότητα με λάδι άλειβαν τα κορμιά τους οι αθλητές, ενώ χρησιμοποιείτο και ως φάρμακο για κάποιες παθήσεις.
Η ελιά έχει επίσης συνδεθεί με τη χριστιανική παράδοση. Στον Κατακλυσμό ένα περιστέρι έφερε στο Νώε ένα κλαδί ελιάς, σημάδι ζωής. Ακριβώς το περιστέρι, με ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος, είναι και το επίσημο σύμβολο στον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στους Αγίους Τόπους το Όρος των Ελαιών συνδέθηκε με τον Χριστό. Στην Κύπρο η Κυριακή των Βαΐων (η Κυριακή πριν το Πάσχα) ονομάζεται Κυριακή της Ελιάς και συνηθίζεται την ημέρα αυτή οι γυναίκες να μεταφέρουν στις εκκλησίες κλαδιά ή φύλλα ελιάς για ευλογία. Τα φύλλα αυτά χρησιμοποιούνται καθ’ όλο τον χρόνο για το οικιακό «κάπνισμα» (θυμίαμα) αφού τοποθετούνται λίγα κάθε φορά πάνω σε αναμμένα κάρβουνα στο πήλινο «καπνιστήρι».
Το ξύλο της ελιάς χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά το παρελθόν από Κυπρίους λαϊκούς τεχνίτες για κατασκευή κυρίως έργων ξυλογλυπτικής ενώ στις μέρες μας χρησιμοποιείται ευρέως ως κοσμητικό φυτό.
Σε διάφορες περιοχές της Κύπρου υπάρχουν πολλά αιωνόβια δέντρα ελιάς, που συχνά τους έχουν αποδοθεί ονόματα με αμφισβητούμενη προέλευση, όπως «φραγκοελιές ή κοπροελιές», οι οποίες θεωρούνται οτι είχαν φυτευτεί ή φυτρώσει κατά την περίοδο της κυριαρχίας των Φράγκων στο νησί (1192 – 1489).
Χλωρίδα
Μοσφιλιά
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η μοσφιλιά, της οποίας η επιστημονική ονομασία είναι κράταιγος η αζαρόλος, είναι φυλλοβόλο δέντρο ή θάμνος ύψους μέχρι 10 m. Αποτελεί ιθαγενές είδος της Κύπρου και φύεται σε όλους τους τύπους εδαφών σε υψόμετρο μέχρι τα 1500 m. Απαντάται επίσης σε μεσογειακές χώρες και σε χώρες της Μέσης Ανατολής όπως το Ιράν και το Ιράκ.
Τα κλαδιά της φέρουν αγκάθια ενώ τα λευκά άνθη της έχουν έντονο άρωμα. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τον Μάρτιο έως και τον Μάιο. Ο καρπός της, το μόσφιλο ή μέσπιλον στη κυπριακή διάλεκτο, είναι σφαιρικός, κιτρινωπός, συχνά με κόκκινες αποχρώσεις κατά την ωρίμανση, και μοιάζει με μικρό μήλο. Η περίοδος ωρίμανσης είναι από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Νοέμβριο.
Η μοσφιλιά ήταν γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ο Θεόφραστος την αναφέρει με την ονομασία κράταιγος, ενώ ο Διοσκουρίδης περιγράφει τον καρπό της που τον ονομάζει μέσπιλον. Από τα μόσφιλα παρασκευάζεται μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού, γνωστό και ως «λαδάπιν».
Χλωρίδα
Ασφόδελος
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ο ασφόδελος, γνωστός και ως σπουρτούλλα στη κυπριακή διάλεκτο, είναι πολυετές φυτό ύψους μέχρι 1 m ή και περισσότερο. Είναι πολύ κοινό, ιθαγενές είδος της Κυπριακής χλωρίδας, το οποίο αυτοφύεται σε άγονες ή ακαλλιέργητες εκτάσεις, πρανή δρόμων και αραιό πευκοδάσος από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι και σε υψόμετρο 1850 m. Ανθίζει μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου.
Το φυτό χαρακτηρίζεται από ένα ευθύ και ψηλό στέλεχος (καυλός), το οποίο αναπτύσσεται ανάμεσα από τα μεγάλα πράσινα σπαθωτά φύλλα του. Από το στέλεχος αυτό φυτρώνουν μικρότερα στελέχη, επί των οποίων παρουσιάζονται τα άνθη του, χρώματος άσπρου προς το ελαφρό ροζ με κοκκινοκαφέ γραμμή στο κέντρο κάθε πετάλου.
Ο ασφόδελος ήταν γνωστός κατά την Αρχαιότητα, με την ονομασία ασφόλος, και θεωρείτο σύμβολο πένθους. Φυτευόταν μάλιστα γύρω από τάφους. Πίστευαν, επίσης, ότι με τις κονδυλώδεις ρίζες του τρέφονταν οι ψυχές στον Άδη. Ήταν επίσης γνωστές και οι φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού, οι οποίες βρίσκονται στους κονδύλους του. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, οι ρίζες του φυτού χρησιμοποιούνταν μαζί με κρασί στη παρασκευή αφεψήματος το οποίο προκαλούσε εμετό. Επίσης, οι κόνδυλοι του ασφόδελου έχουν χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της ψώρας, δερματοφυτίωσης και κονδυλωμάτων.
Από τους κονδύλους του ασφοδέλου κατασκευαζόταν κολλητική ουσία, που λεγόταν τσιρίσ'ιν, την οποία χρησιμοποιούσαν οι υποδηματοποιοί στην Κύπρο και σε άλλες χώρες της Ανατολής.
Χλωρίδα
Κόνυζος
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Ο κόνυζος ή κονυζιά στη κυπριακή διάλεκτο είναι ιξώδης-κολλώδης, αρωματικός ημίθαμνος ύψους μέχρι 1,5 m. Αποτελεί πολύ κοινό ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο φύεται σε χερσότοπους, κατά μήκος δρόμων, πλαγιές, συνήθως σε υγρές θέσεις κοντά σε πηγές και ποταμούς σε υψόμετρο μέχρι τα 1600 m. Απαντάται επίσης σε μεσογειακές χώρες και στα νησιά του Ατλαντικού.
Ο κόνυζος χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα, βαρύοσμα φύλλα και από κίτρινα μικρά άνθη. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι από τον Αύγουστο έως και τον Νοέμβριο ή και Ιανουάριο.
Το φυτό ήταν γνωστό από την Αρχαιότητα και αναφέρεται από τον Θεόφραστο και τον Διοσκουρίδη. Συγκεκριμένα, ο Διοσκουρίδης επισημαίνει ότι ο κόνυζος, λόγω της έντονης οσμής των φύλλων του, λειτουργούσε ως απωθητικό για τα κουνούπια, τους ψύλλους και τα άγρια ζώα.
Χλωρίδα
Θυμελαία
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η θυμελαία, γνωστή στη κυπριακή διάλεκτο ως μαννουδκιά ή βρουκαλιά, είναι αειθαλής, πολυετής θάμνος με ύψος μέχρι 1 m. Αποτελεί ιθαγενές φυτό της Κύπρου, το οποίο φύεται σε βραχώδεις πλαγιές με φρυγανώδη ή θαμνώδη βλάστηση και ανοικτά δάση σε υψόμετρο έως και 750 m. Η παρουσία της περιορίζεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η θυμελαία χαρακτηρίζεται από ξυλώδεις βλαστούς, αργυροπράσινα φύλλα και ωχροκίτρινα άνθη. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο.
Η θυμελαία αποτελεί μελισσοκομικό φυτό κατά τη διάρκεια του χειμώνα και του φθινοπώρου, σε μία περίοδο φτωχή σε ανθοφόρα φυτά.
Το όνομα του γένους Thymelaea προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις θύμος και ελαία, γιατί τα φύλλα της μοιάζουν με αυτά του θυμαριού και οι καρποί της με μικρές ελιές.
Χλωρίδα
Χαμαιπεύκη
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η χαμαιπεύκη, γνωστή και ως αρκολασμαρίν στη κυπριακή διάλεκτο, είναι αειθαλής θάμνος ύψους μέχρι 1,3 m. Αποτελεί κοινή ενδημική ποικιλία της Κύπρου και φύεται σε βραχώδεις πλαγιές και σχισμές βράχων σε πυριγενείς και ασβεστολιθικούς σχηματισμούς σε υψόμετρο από τα 50 έως και τα 1600 m. Η παρουσία της περιορίζεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η χαμαιπεύκη χαρακτηρίζεται από βλαστούς καλυμμένους με πυκνό λευκό τρίχωμα, πράσινο φύλλωμα μαζεμένο προς τη βάση του βλαστού και από πορφυρούς σωληνοειδείς ανθούς. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο.
Η πλούσια ανθοφορία της και το ελκυστικό φύλλωμά της, καθιστούν τη χαμαιπεύκη κοσμητικό θάμνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κυρίως σε βραχόκηπους και πρανή. Αποτελεί επίσης μελισσοκομικό φυτό.
Το φυτό χαμαιπεύκη αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη ως αναλγητικό για τους πόνους της μέσης.
Χλωρίδα
Μυροφόρα
Ασγάτα, Επαρχία Λεμεσού, Κύπρος
Η μυροφόρα ή αγριολεβάντα είναι αειθαλής, αρωματικός θάμνος ύψους μέχρι 1,2 m. Αποτελεί ιθαγενές είδος της Κύπρου, το οποίο φύεται σε ξηρές πλαγιές, προσκεφαλοειδείς λάβες, ανοικτά δάση, πρανή δρόμων σε υψόμετρο έως και 700 m. Απαντάται σε μεγάλη αφθονία στις μεσογειακές χώρες.
Η μυροφόρα χαρακτηρίζεται από ιώδη ως κυανά άνθη, τα οποία ανθίζουν από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο.
Το συγκεκριμένο υποείδος της λεβάντας οφείλει το όνομά του (Μυροφόρα) στο γεγονός ότι ανθίζει κατά την περίοδο του Πάσχα και τα άνθη της χρησιμοποιούνται στο στολισμό του Επιταφίου. Εκτός από την κοσμητική της αξία, η μυροφόρα είναι αξιόλογο μελισσοτροφικό φυτό.
Οι μυροφόρες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης την ονομάζει στοιχάς και από αυτήν παρασκευάζεται, μεταξύ άλλων, ο στοιχαδίτης οίνος και το στοιχαδικόν όξος, τα οποία θεωρούσε ως φάρμακα για την επιληψία αλλά και για την ψύξη των πλευρών και των νεύρων.
Η ονομασία της λεβάντας προέρχεται από το λατινικό ρήμα Lavare που σημαίνει πλένω. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να ρίχνουν άνθη μυροφόρας στα νερά των λουτρών τους για τον αρωματισμό τους. Τη συνήθεια αυτή λέγεται ότι την πήραν από τους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι αποκαλούσαν το φυτό «νάρδο» ή «ναρδόσταχυ», όνομα που προήλθε από την πόλη της Συρίας Naarda. Η ονομασία Stoechas προέρχεται από το όνομα των νησιών που βρίσκονται έξω από την Μασσαλία και οι αρχαίοι Έλληνες τα ονόμαζαν Στοιχάδες (σειρές).
Το φυτό χρησιμοποιείτο ακόμη και στον αρωματισμό των ρούχων και των κλινοσκεπασμάτων. Κατά τον μεσαίωνα το βότανο χρησιμοποιήθηκε για την περιποίηση των τραυμάτων και πληγών του δέρματος ενώ ήταν περιζήτητο αντίδοτο δηλητηριάσεων.
Εκτενής χρήση των θεραπευτικών ιδιοτήτων της λεβάντας γινόταν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Με αυτήν παρασκευαζόταν ένα από τα πιο γνωστά θεραπευτικά έλαια. Στην Κρήτη το έλεγαν Καραμπάχι. Αυτό το έπαιρναν οι πάσχοντες στάζοντας σταγόνες του ελαίου πάνω σε ζάχαρη, για οποιονδήποτε πόνο. Επίσης το λάμβαναν οι γυναίκες για τους πόνους της έμμηνης ροής. Ακόμη, έβαζαν σταγόνες μέσα σε ζεστό λάδι που το χρησιμοποιούσαν σε εντριβές. Στους πόνους του αυτιού και για την προώθηση της διαπύησης τυχόν δοθιήνος, έσταζαν μέσα στο αυτί 1-2 σταγόνες από καραμπάχι. Στα βρέφη όταν είχαν διάρροια ή τυμπανισμό, έσταζαν 1-2 σταγόνες πάνω σε βαμβάκι το οποίο στη συνέχεια τοποθετούσαν πάνω στον ομφαλό του βρέφους. Τα βρέφη εκτός της ανακούφισης που ένιωθαν κοιμόντουσαν με μεγαλύτερη ευκολία.
Χλωρίδα
Μεταλλευτικές Στοές Αγίου Ιωάννη-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην ευρύτερη περιοχή του Πλατύ-Γιαλού και του Φάρου έλαβαν χώρα σημαντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες κυρίως για την εξόρυξη χρυσού. Η χρυσοφόρα μεταλλοφορία σε αρχαίες στοές εντοπίσθηκε στις ΝΑ ακτές της Σίφνου και στις τοποθεσίες Άγιος Ιωάννης, Αποκοφτό (Σπηλιά του Αράπη) και Άσπρος Πύργος μέσα σε χαλαζιακούς φακούς και μεταλλοφορία σουλφιδίων. Για αιώνες οι αρχαίες μεταλλευτικές δραστηριότητες σιώπησαν. Μετά το 1870 οι δραστηριότητες ξανάρχισαν με σκοπό την εξόρυξη αυτή τη φορά σιδήρου. Στον λόφο μεταξύ του Αποκοφτού και του Γλυφού υπάρχει ένα δίκτυο εκτεταμένων μεταλλευτικών στοών. Στο Γλυφό του Φάρου διασώζονται ακόμα οι σκάλες φόρτωσης όπου το μετάλλευμα φορτωνόταν στα πλοία. Τα μεταλλεία του Φάρου έκλεισαν στο τέλος του 19ου αιώνα. Σήμερα οι εγκαταστάσεις των μεταλλείων έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Αποκοφτού-Φάρου-Γλυφού-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην ευρύτερη περιοχή του Πλατύ-Γιαλού και του Φάρου έλαβαν χώρα σημαντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες κυρίως για την εξόρυξη χρυσού. Η χρυσοφόρα μεταλλοφορία σε αρχαίες στοές εντοπίσθηκε στις ΝΑ ακτές της Σίφνου και στις τοποθεσίες Άγιος Ιωάννης, Αποκοφτό (Σπηλιά του Αράπη) και Άσπρος Πύργος μέσα σε χαλαζιακούς φακούς και μεταλλοφορία σουλφιδίων. Για αιώνες οι αρχαίες μεταλλευτικές δραστηριότητες σιώπησαν. Μετά το 1870 οι δραστηριότητες ξανάρχισαν με σκοπό την εξόρυξη αυτή τη φορά σιδήρου. Στον λόφο μεταξύ του Αποκοφτού και του Γλυφού υπάρχει ένα δίκτυο εκτεταμένων μεταλλευτικών στοών. Στο Γλυφό του Φάρου διασώζονται ακόμα οι σκάλες φόρτωσης όπου το μετάλλευμα φορτωνόταν στα πλοία. Τα μεταλλεία του Φάρου έκλεισαν στο τέλος του 19ου αιώνα. Σήμερα οι εγκαταστάσεις των μεταλλείων έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Άσπρου Πύργου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην ευρύτερη περιοχή του Πλατύ-Γιαλού και του Φάρου έλαβαν χώρα σημαντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες κυρίως για την εξόρυξη χρυσού. Η χρυσοφόρα μεταλλοφορία σε αρχαίες στοές εντοπίσθηκε στις ΝΑ ακτές της Σίφνου και στις τοποθεσίες Άγιος Ιωάννης, Αποκοφτό (Σπηλιά του Αράπη) και Άσπρος Πύργος μέσα σε χαλαζιακούς φακούς και μεταλλοφορία σουλφιδίων. Για αιώνες οι αρχαίες μεταλλευτικές δραστηριότητες σιώπησαν. Μετά το 1870 οι δραστηριότητες ξανάρχισαν με σκοπό την εξόρυξη αυτή τη φορά σιδήρου. Στον λόφο μεταξύ του Αποκοφτού και του Γλυφού υπάρχει ένα δίκτυο εκτεταμένων μεταλλευτικών στοών. Στο Γλυφό του Φάρου διασώζονται ακόμα οι σκάλες φόρτωσης όπου το μετάλλευμα φορτωνόταν στα πλοία. Τα μεταλλεία του Φάρου έκλεισαν στο τέλος του 19ου αιώνα. Σήμερα οι εγκαταστάσεις των μεταλλείων έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Αγίου Σώστη-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη χερσόνησο του Αγίου Σώστη αποδείχτηκε ότι η πρώτη μεταλλευτική δραστηριότητα για την παραγωγή αργύρου και μολύβδου άρχισε τουλάχιστον από την αρχή της 3ης χιλιετίας π.Χ., στοιχείο που καθιστά το συγκεκριμένο μεταλλείο ως το δεύτερο αρχαιότερο αργυρωρυχείο του κόσμου. Κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ου αιώνα τα μεταλλεία επαναχρησιμοποιήθηκαν για την εξόρυξη σιδήρου.
Μεταλλείο
Μεταλλευτική θέση Αγίου Σιλβέστρου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αποτελεί πιθανότατα προϊστορική μεταλλευτική θέση εξόρυξης μολύβδου και αργύρου στην οποία εντατική εξόρυξη μεταλλευμάτων έγινε κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Καψάλου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αποτελεί πιθανότατα προϊστορική μεταλλευτική θέση εξόρυξης μολύβδου και αργύρου στην οποία εντατική εξόρυξη μεταλλευμάτων έγινε κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Ξερού Ξύλου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αποτελεί πιθανότατα προϊστορική μεταλλευτική θέση εξόρυξης μολύβδου και αργύρου στην οποία εντατική εξόρυξη μεταλλευμάτων έγινε κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Σχισμάδες-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αποτελεί πιθανότατα προϊστορική μεταλλευτική θέση εξόρυξης μολύβδου και αργύρου στην οποία εντατική εξόρυξη μεταλλευμάτων έγινε κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές Βορεινής-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αποτελεί πιθανότατα προϊστορική μεταλλευτική θέση εξόρυξης μολύβδου και αργύρου στην οποία εντατική εξόρυξη μεταλλευμάτων έγινε κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Μεταλλείο
Σπήλαιο Κουταλά (ή Σταυρακόπουλου)
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1893 κατά τη διάρκεια εξορύξεων, με υπέροχους σταλακτίτες και σταλαγμίτες και αρχαία πήλινα σκεύη ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα στην περιοχή, καθώς και το εντυπωσιακό σύστημα σιδηροτροχιών πάνω σε λιθόκτιστες οδούς και ράμπες, απ’ όπου τα βαγονέτα μετέφεραν το μετάλλευμα απ’ τις πλαγιές των γύρω λόφων στις «Σκάλες» για φόρτωση.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές - Μέγα Λιβάδι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στο Μέγα Λιβάδι στην αριστερή πλαγιά του όρμου, βρίσκεται μία από τις στοές εξόρυξης των μεταλλείων της Σερίφου. Η στοά αυτή είναι διαμπερής και καταλήγει στη νότια πλευρά του βουνού, πάνω από την παραλία. Το μήκος της στοάς είναι περίπου 900 μέτρα, με το πλάτος να μην ξεπερνά τα 2,5 μέτρα και το ύψος τα 2 μέτρα. Το εσωτερικό της στοάς κρύβει κινδύνους, περνώντας από διακλαδώσεις προς άλλες, παράπλευρες στοές που έχουν καταπέσει, καθώς και από μισογκρεμισμένες ξύλινες αντιστηρίξεις της οροφής.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές - Σπήλαιο Καταφύκι
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην τοπική διάλεκτο σημαίνει καταφύγιο και προστάτευε τους χωριανούς όποτε χρειαζόταν, όπως στην Τουρκοκρατία. Οι σταλαγμίτες είναι λιγοστοί καθώς υπήρχε έντονη ανθρώπινη παρουσία. Ανά περιόδους οι κάτοικοι εξήγαγαν μεταλλεύματα μέσω μιας στοάς 4 χιλιομέτρων όπου έβγαινε στην ανατολική ακτή. Σήμερα διακρίνεται στα τοιχώματα ο οξειδωμένος σίδηρος αλλά και κάποια εργαλεία, καροτσάκια και συρματόσχοινα. Όπως αναφέρουν ιστορικές πηγές, το Κατάφύκι απ' την αρχαιότητα κιόλας, πολύ πιθανόν, να χρησιμοποιούνταν ως ορυχείο, καθώς την ίδια εποχή υπήρχαν πολλά ορυχεία στην Κύθνο. Υπάρχουν αναφορές ότι ήδη από το 1835 είχε ξεκινήσει η εξόρυξη του σιδήρου, ενώ σε νεότερα χρόνια απ' το 1910 ως το 1940 ξένες μεταλλευτικές εταιρείες το χρησιμοποιούσαν για την εξαγωγή σιδήρου.
Το βασικότερο χαρακτηριστικό του σπηλαίου είναι ότι αποτελεί ένα ιδιαίτερο και εντυπωσιακό συνονθύλευμα φυσικών στοών και τεχνητών ανοιγμάτων. Το φυσικό μέρος του σπηλαίου δημιουργήθηκε από υπόγειο χείμαρρο (που εικάζεται ότι διέτρεχε το σπήλαιο), ο οποίος έχει λαξεύσει τα υπόγεια τοιχώματα με απαράμιλλη καλλιτεχνική δεξιοτεχνία, ενώ το τεχνητό μέρος δημιουργήθηκε για τις ανάγκες εξόρυξης σιδήρου. Με αυτό τον τρόπο δικαιολογούνται και οι πολυάριθμες διακλαδώσεις, είτε φυσικές, είτε τεχνητές, που εμφανίζονται σε όλη την έκταση του σπηλαίου. Οι διάδρομοι του σπηλαίου έχουν μήκος 600μ, η έκταση που καλύπτουν είναι περίπου 3.500 τ.μ, ενώ η θερμοκρασία του είναι μόνιμα στους 17οC.
Το Σπήλαιο σήμερα, είναι επισκέψιμο καθημερινά και την περίοδο του καλοκαιριού πραγματοποιούνται ξεναγήσεις από τον Δήμο Κύθνου.
Μεταλλείο
Μεταλλευτικές Στοές - Κακόβολος
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στον Κακόβολο υπάρχουν εγκαταλελειμμένα μεταλλεία. Στην εποχή της ακμής τους εργάζονταν σε αυτά όχι αποκλειστικά κάτοικοι της Κύθνου αλλά και άνθρωποι από άλλα μέρη. Τα μεταλλεύματα μετά την εξόρυξη φορτώνονταν στο λιμάνι του χωριού των Λουτρών. Τα μεταλλεία έπεσαν σε παρακμή και εγκαταλείφθηκαν τον προηγούμενο αιώνα.
Μεταλλείο
Μεταλλεία -Τουρκάλα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα που ξεκίνησε από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τις αρχές του 20ου. Σπήλαια άγριας ομορφιάς, ανοικτά φρέαρ, σπήλαια, τούνελ, λίμνες είναι λίγα από τα πολλά που θα συναντήσει ο επισκέπτης. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην περιήγηση και θα πρέπει να τηρούνται κανόνες ασφαλείας.
Μεταλλείο
Μεταλλείο - Ζογκάκι
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μεταλλείο σιδήρου στο Ζογκάκι στην ανατολική ακτή της Κύθνου, λειτούργησε πιθανώς κατά τα κλασικά χρόνια.
Μεταλλείο
Σπηλιά του Αράπη-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Σπηλιά του Αράπη στο Αποκοφτό αποτελεί πιθανότατα αρχαιομεταλλουργική θέση χρυσοφόρας μεταλλοφορίας στη Σίφνο, η οποία εντοπίζεται μέσα σε χαλαζιακούς φακούς και μεταλλοφορία σουλφιδίων.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Σκωρίες Αγίου Σώστη-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Μεταλλείο αργύρου και μολύβδου κοντά στην εκκλησία του Αγίου Σώστη, στην ομώνυμη χερσόνησο στη Σίφνο. Το αργυρορυχείο στη θέση «Άγιος Σώστης» είναι το δεύτερο αρχαιότερο του κόσμου (η πρώιμη μεταλλευτική του δραστηριότητα ξεκίνησε από την πρώιμη εποχή του χαλκού, τέλη της 4ης χιλιετίας π. Χ.).
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Θέση Κουταλάς
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη νότια ακτή, στο λόφο του όρμου του Κουταλά, εντοπίστηκαν οχύρωση στη θέση Κάστρο της Γριάς και σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, ενώ στον περιβάλλοντα χώρο του παρεκκλησίου της Αγίας Ειρήνης Κουταλά σώζονται λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Αποθέσεις σκωριών Κεφάλας
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Οι αποθέσεις σκωριών (Πρώιμη Εποχή του Χαλκού) στην Κεφάλα εντοπίζονται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού. Περίπου 800 μέτρα προς τα ανατολικά από τις αποθέσεις των σκωριών βρίσκονται τα κατάλοιπα ενός ελληνιστικού κυκλικού πύργου.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Υπολείμματα εκκαμίνευσης-Σκουριές
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μεγαλύτερο απόθεμα σκωριών που είναι γνωστό στη Σέριφο βρίσκεται σε μια πλαγιά νότια του κόλπου του Αβεσσάλου. Η κύρια συγκέντρωση υλικού εκτείνεται από το κορυφαίο μέρος προς την βόρεια πλαγιά, ενώ μικρότερες ποσότητες εντοπίζονται στη νότια πλαγιά. Το κύριο απόθεμα στη βόρεια πλαγιά είναι πολύ πιο παχύ και φαίνεται να υπερβαίνει το βάθος του 1 μέτρου. Παρόλο που δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής συστηματικές προσπάθειες για τη χρονολόγηση των σκωριών του Αβεσσάλου, θεωρείται ότι ανήκουν σε μεταγενέστερη περίοδο από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους τους σε σύγκριση με σκωρίες που εντοπίζονται σε άλλες γνωστές περιοχές της Αιγαίου. Ωστόσο, κεραμικά της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού έχουν εντοπιστεί ανάμεσα στις σκωρίες, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες αναφορές για προϊστορικά κεραμικά στον Αβεσσαλό.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Εστίες καμίνων-Αεράτα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην εύγλωττη θέση “Αεράτα” Σερίφου είναι σκαλισμένες στο σχιστολιθικό βράχο οι εστίες των καμίνων, κάτι που φανερώνει ότι πρόκειται για προϊστορικές καμίνους. Επιπλέον, εντοπίζονται σκωρίες χαλκού (υπολείμματα εκκαμίνευσης μεταλλευμάτων χαλκού), μάρτυρες μεταλλουργικών δραστηριοτήτων από την προϊστορική εποχή έως την ύστερη αρχαιότητα.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Μερσινιά-Κολώνα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην περιοχή Κακόβολος στη βόρεια πλευρά της Μερσινιάς, όπου υπήρχαν μέχρι το 1940 σύγχρονα μεταλλεία σιδήρου σε υψίπεδο με ορατότητα προς την Κέα και όλη τη Δυτική Κύθνο, έχει εντοπιστεί μικρή πρωτοκυκλαδική εγκατάσταση στην οποία σώζονται λείψανα τοιχών, πρωτοκυκλαδική κεραμική και εργαλεία από οψιανό. Ακριβώς απέναντι στη νότια πλευρά της Μερσινιάς σε ένα άλλο υψίπεδο στην περιοχή Άσπρα Κελιά υπάρχει προϊστορικό μεταλλείο επιφανειακής εξόρυξης χαλκού. Το μεταλλείο χαλκού στα Άσπρα Κελιά μπορεί να σχετίζεται με εγκατάσταση στον Κακόβολο. Άλλη μία θέση επιφανειακής εξόρυξης χαλκού έχει εντοπιστεί περίπου 500 m βορειανατολικά της παραπάνω θέσης στη θέση Πέτρα. Στην ευρύτερη περιοχή των Άσπρων Σπιτιών υπάρχουν ενδείξεις επίσης πρωτοκυκλαδικής εγκατάστασης. Κατεβαίνοντας πιο χαμηλά προς την Κολώνα παρατηρεί κάνεις ένα σημείο με μεγάλη συγκέντρωση σκωριών χαλκού και πιο κάτω, γύρω από τα λείψανα ενός κτιρίου, υπάρχουν σκωρίες χαλκού και λιθίνες πλάκες με κυκλικά λαξεύματα που παραπέμπουν επίσης σε μεταλλουργικές δραστηριότητες.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
θέση Σκουριές
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη ΒΑ ακτή του νησιού κυριαρχούν οι «Σκουριές», ένα πλάτωμα με απότομες πλαγιές προς τη θάλασσα. Κρίνοντας από τις μεγάλες ποσότητες σκωριών χαλκού φαίνεται ότι πρόκειται για προϊστορική θέση εντατικής εκκαμίνευσης με μεγάλη διάρκεια ζωής.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Σκωρίες - Άσπρα Κελιά
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη θέση Άσπρα Κελιά και στην Πέτρα υπάρχουν επιφανειακά σκωρίες και θραύσματα μεταλλευτικών κλιβάνων (εκ των οποίων πολλά φέρουν διατρήσεις), όστρακα και εργαλεία.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Σκωρίες - Άσπρα Σπίτια-Παλιόπυργος
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στα Άσπρα Σπίτια (Παλιόπυργος), είναι εντυπωσιακή η παρουσία σκωριών χαλκού και θραυσμάτων κλιβάνων, κυρίως γύρω από τον αρχαίο πύργο που σώζεται ενσωματωμένος σε νεώτερο κελί.
Αρχαιομεταλλουργική Θέση
Σπήλαιο των Νυμφών-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το σπήλαιο των Νυμφών βρίσκεται στις Καμάρες της Σίφνου, νοτιοανατολικά του οικισμού, στη θέση Κορακιές. Αριστερά της εισόδου της σπηλιάς, επιγραφή χαραγμένη με βελόνι στον βράχο οριοθετεί και δηλώνει την ταυτότητα αλλά και την ιερότητα του χώρου: ΝΥΦΕΩΝ ΙΕΡΟΝ. Αποτελεί ένα μικρό σπήλαιο, βάθους περίπου 10 μέτρων σήμερα, με λιθωματικό διάκοσμο στο νότιο και στο ανατολικό πλευρικό του τοίχωμα. Τα λιγοστά ευρήματα του Νυμφαίου της Σίφνου που περιορίζονται σε τμήματα χρηστικών αγγείων και υπολείμματα καύσεων, και η απουσία αναθηματικών αγγείων ή ειδωλίων, φανερώνουν έναν ιδιαίτερο, λαϊκό τόπο και τρόπο λατρείας, που αφορά κυρίως σε έναν ιερό χώρο προσευχής και σε προσφορές αιματηρές ζώων και αναίμακτες των αγαθών της γης και της κτηνοτροφίας. Το σπήλαιο χρονολογείται γύρω στα τέλη του 6ου με αρχές 5ου αι. π.Χ.
Σπήλαιο
Μαύρη Σπηλιά-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Μαύρη Σπηλιά των Καμαρών είναι ένα από τα ωραιότερα σημεία για να δει κανείς τις Καμάρες.
Ένα ανηφορικό μονοπάτι φέρνει τον περιπατητή από τις Καμάρες έως εδώ.
Το μονοπάτι συνεχίζει για τα ορυχεία ψευδαργύρου και μολύβδου της εταιρείας “Κάψαλος” που από το 1900 διαδέχθηκε την εταιρεία «Σίφνος-Εύβοια» της «Ρουχ-Σερπιέρη». Στη Μαύρη Σπηλιά θα πρέπει να κατοίκησαν άνθρωποι εδώ και πολλα χρόνια.
Σπήλαιο
Σπηλιά Κύκλωπα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Περίπου 500 μέτρα μετά το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας στο Μεγάλο Λιβάδι, ξεκινάει ένα ανηφορικό μονοπατάκι το οποίο οδηγεί μπροστά στην είσοδο ενός μικρού σπηλαίου, το οποίο σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση ήταν η σπηλιά του Κύκλωπα Πολύφημου της Οδύσσειας. Το αρχικό σπήλαιο, σύμφωνα με μαρτυρίες έχει υποστεί καθίζηση και σήμερα προσβάσιμη είναι μόνο μια μικρή υπόγεια αίθουσα 6 επί 3 μέτρα περίπου. Το αρχικό σπήλαιο λέγεται ότι περιείχε ακόμα και σταλαγμιτικό και σταλακτιτικό υλικό.
Σπήλαιο
Σπήλαιο Κουταλά
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το σπήλαιο Κουταλά (ή Σταυρακόπουλου), που ανακαλύφθηκε τυχαία το 1893 κατά τη διάρκεια εξορύξεων, με υπέροχους σταλακτίτες και σταλαγμίτες και αρχαία πήλινα σκεύη ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα στην περιοχή, καθώς και το εντυπωσιακό σύστημα σιδηροτροχιών πάνω σε λιθόκτιστες οδούς και ράμπες, απ’ όπου τα βαγονέτα μετέφεραν το μετάλλευμα απ’ τις πλαγιές των γύρω λόφων στις «Σκάλες» για φόρτωση.
Σπήλαιο
Σπήλαιο Καταφύκι
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το σπήλαιο Καταφύκι είναι ένα από τα σημαντικότερα και πλέον εντυπωσιακά αξιοθέατα του νησιού, που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το φυσικό και το ανθρωπογενές στοιχείο. Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στο νότιο άκρο του παραδοσιακού οικισμού της Δρυοπίδας, στη θέση Φυρές. Πρόκειται για έναν υπόγειο χώρο, σε υψόμετρο 190 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας, ο οποίος συγκροτείται από μεγάλο φυσικό σπήλαιο, αλλά και τεχνητές στοές μεταλλείου. Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει ως εκεί εύκολα, μέσα από τα γραφικά σοκάκια της Δρυοπίδας.
Σπήλαιο
Ακρόπολη Άη Ντριά ή Άγιου Ανδρέα-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Σίφνου. Είναι μυκηναϊκής περιόδου και βρίσκεται λίγο πιο νότια από την Καταβατή και το Μοναστήρι των Φυρογείων στο δρόμο προς το Βαθύ. Απλώνεται σε μια έκταση περίπου δέκα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων στον ομώνυμο λόφο ή όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι, Άη Ντριά. Τα ευρήματα των ανασκαφών κατά τις δεκαετίες του 1970-1980 και του 1997-2007, αποκάλυψαν τη σπουδαιότητά της από πλευράς ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομιάς. Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουν το σπουδαίο μυκηναϊκό τείχος του 13ου αι. π.Χ, το μεγάλο ιερό, οι διάφοροι δρόμοι τα αρχαία έργα διαχείρισης των ομβρίων υδάτων καθώς και τα ερείπια πέντε σπιτιών, χρονολογημένα στους υστερογεωμετρικούς χρόνους (8ος αι. π.Χ). Επιπλέον, στον αρχαιολογικό χώρο λειτουργεί μουσείο με εκθέματα των ανασκαφών. Το κοινό μπορεί να επισκεφθεί την Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα είτε οδικώς, είτε από το μονοπάτι που ξεκινάει από τον κεντρικό δρόμο Απολλωνίας-Βαθιού και να θαυμάσει όλους τους κεντρικούς οικισμούς της Σίφνου όπως την Απολλωνία, τον Αρτεμώνα, την Καταβατή και το Άνω Πετάλι, ενώ εκτός από το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου μπορεί να δεί και τον αρχαίο οικισμό του Κάστρου.
Αρχαιολογικός χώρος
Ακρόπολη του Αγίου Νικήτα-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Ακρόπολη του Αγίου Νικήτα βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Σίφνου, στην περιοχή «Σελάδι» στον λόφο του Άντρι. Οφείλει το όνομά της στο ομώνυμο εκκλησάκι που είναι χτισμένο δίπλα της, ενώ τα απομεινάρια του αρχαίου πύργου και των τειχών της αρχαίας ακρόπολης, αποδεικνύουν την μακραίωνη ιστορία του νησιού με τον ελληνικό πολιτισμό. Τα μυκηναϊκά τείχη της Ακρόπολης χρονολογούνται τον 6ο αιώνα π.Χ., κατά τη διάρκεια του οποίου και ο αρχαίος οικισμός του Κάστρου βρισκόταν στην περίοδο ακμής του. Η πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης του Αγίου Νικήτα δεν είναι πολύ εύκολη, καθώς το μονοπάτι που ξεκινά από το δρόμο Απολλωνίας-Χερρονήσου είναι ανηφορικό και προϋποθέτει αρκετά λεπτά πεζοπορίας. Ωστόσο, η θέα από την κορυφή της Ακρόπολης του Αγίου Νικήτα είναι μαγευτική. Οι επισκέπτες μπορούν από εκεί να θαυμάσουν άλλα χωριά της Σίφνου καθώς και το όμορφο γαλάζιο του Αιγαίου.
Αρχαιολογικός χώρος
Ακρόπολη του Κάστρου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Ακρόπολη του Κάστρου αποτελεί μαζί με τον αρχαίο οικισμό της έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Σίφνου καθώς αποκαλύπτουν τη μακραίωνη ιστορία του νησιού. Η αρχαία πόλη του Κάστρου, «Άστυ» όπως ανμαφέρεται από τον Ηρόδοτο, ήκμασε τον 6ο αιώνα π.Χ. και αποτέλεσε σημαντικό εμπορικό κόμβο των Κυκλάδων. Η Ακρόπολη του Κάστρου βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του οχυρωματικού οικισμού, ενώ η αρχαία πόλη περιλάμβανε μεταξύ άλλων Πρυτανείο, έναν μεγάλο ναό και θέατρο του θεού Διονύσου, καθώς και πολυτελή δημόσια κτήρια από λευκό παριανό μάρμαρο. Ο οικισμός οφείλει το όνομά του στην ελλειψοειδή μορφή με βάση την οποία χτίστηκαν τα σπίτια του, τα οποία αποτελούσαν και τα τείχη του «κάστρου». Στην Ακρόπολη του Κάστρου βρέθηκαν σημαντικά ευρήματα από τις αρχαιολογικές ανασκαφές, μερικά εκ των οποίων εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σίφνου, στο κέντρο του χωριού. Ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης του Κάστρου, μπορεί να δει κανείς το τείχος από σιφνέικο μάρμαρο που κάποτε την προστάτευε. Μέχρι σήμερα, είναι το μοναδικό μαρμάρινο τείχος της εποχής αυτής που έχει βρεθεί στις Κυκλάδες.
Αρχαιολογικός χώρος
Ιερό των Νυμφών-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Είναι ένα Ιερό με την εγχάρακτη επιγραφή σε βράχο αριστερά από την είσοδο της σπηλιάς «ΝΥΦΕΩΝ ΗΙΕΡΩΝ».
Αρχαιολογικός χώρος
Ταφικό μνημείο στο Σωρούδι-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το ταφικό μνημείο στο Σωρούδι είναι μία μεγάλη κατασκευή, πιθανώς μυκηναϊκός θολωτός τάφος, στη θέση που είναι γνωστή με το τοπωνύμιο «Σωρούδι» (στην περιοχή του Παντοκράτορα), που προφανώς οφείλεται στον χωμάτινο σωρό εν είδη τύμβου. Η κατασκευή είναι υπέργεια, κτισμένη σε σχετικά επίπεδη επιφάνεια. Άλλωστε γι' αυτόν τον λόγο και προκειμένου να συγκρατηθεί ο χωμάτινος σωρός που τον σκεπάζει, είχε κατασκευαστεί περιμετρικά στη βάση του, κυκλώπειο βαθμιδωτό άνδηρο, το οποίο είναι ορατό παρά την πυκνή βλάστηση. Στη δυτική πλευρά, η οποία είναι και η πιο απότομη, διαμορφώνονται δέκα βαθμίδες συνολικού ύψους 5,50 μ. Το μέγιστο ύψος του τύμβου μαζί με το βαθμιδωτό ανάλημμα φτάνει τα 20,45 μ. Από την ταφική αυτή κατασκευή, η οποία πιθανόν να είχε συληθεί ήδη κατά την αρχαιότητα, έχει καταρρεύσει η οροφή και τμήμα των κάθετων κτιστών τοιχωμάτων, το δε υλικό αυτό βρίσκεται επιτόπου. Ο Σιφνιός αρχαιολόγος Ιάκωβος Δραγάτσης, σε μικρή ανασκαφική έρευνα που πραγματοποίησε τα έτη 1915-1916, βρήκε στην επίχωση του τάφου λίγα ρωμαϊκά όστρακα. Το «Σωρούδι» αποτελεί ένα εντυπωσιακό μνημείο που είναι ορατό από πολλά σημεία της περιοχής και έχει άμεση οπτική επαφή με την μυκηναϊκή ακρόπολη στο λόφο του Αγίου Ανδρέα. Δεν αποκλείεται να πρόκειται για τάφο κάποιου μυκηναίου άρχοντα που είχε σχέση με τη θάλασσα και για τον οποίο διάλεξαν αυτή την τόσο προνομιακή θέση στην είσοδο του κόλπου του Πλατύ Γιαλού.
Αρχαιολογικός χώρος
Άσπρος Πύργος-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Άσπρος Πύργος βρίσκεται δίπλα στον δρόμο προς τον Πλατύ Γιαλό και είναι σε αρκετά καλή κατάσταση. Δυστυχώς, δεν είναι είναι επισκέψιμος. Έχει ψευδοϊσοδομική δόμηση με τετράγωνους και τραπεζοειδείς ογκόλιθους από λευκό κυρίως και σπανιότερα από γκρίζο μάρμαρο.
Αρχαιολογικός χώρος
Μαύρος πύργος-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Μάυρος Πύργος είναι επισκέψιμος και είναι από από τους καλύτερα διατηρημένους πύργους, του οποίου σώζωνται τα ερείπια στη Ν.Α. πλευρά των Εξαμπέλων.
Αρχαιολογικός χώρος
Πύργος της Καταβατής-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Πύργος της Καταβατής (400 π.Χ.) είναι επισκέψιμος και βρίσκεται στη θέση "Καδέ" στον δρόμο για το Βαθύ.
Αρχαιολογικός χώρος
Κυκλώπεια τείχη - Πύργος ή Θρόνος του Κύκλωπα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην κορυφή του υψώματος του ακρωτηρίου Κύκλωπας βρίσκονται υπολείμματα οχύρωσης (Κυκλώπεια τείχη) καθώς και ένας πύργος, που οι ντόπιοι τον έχουν ονομάσει Πύργο ή Θρόνο του Κύκλωπα (λέγεται και Ψαρόπυργος). Όπως και οι υπόλοιποι πύργοι που έχουν εντοπιστεί στο νησί, φαίνεται ότι επόπτευε την εύρυθμη λειτουργία των πλούσιων μεταλλείων του νησιού, αλλά και προστάτευε από επιθέσεις το λιμάνι του Μεγάλου Λιβαδιού. Η επίσκεψη στον Πύργο μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με το αυτοκίνητο είτε περπατώντας σε βατό χωματόδρομο. Σύμφωνα με τον θρύλο, το ακρωτήρι Κύκλωπας είναι ο βράχος που ο Πολύφημος πέταξε θυμωμένος στον Οδυσσέα καθώς εκείνος, την ώρα που έφευγε από το νησί, τον περιγέλασε.
Αρχαιολογικός χώρος
Χώρα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
H Χώρα, η σημερινή πρωτεύουσα του νησιού, η οποία αποτελούσε ίσως και τη θέση της αρχαίας πόλης Σερίφου με επίνειο το Λιβάδι, αποτελεί τον σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο του νησιού. Ο οικισμός έχει οχυρωματική μορφή με αμυντικό χαρακτήρα, όπως φαίνεται από τα σωζόμενα τμήματα του μεσαιωνικού ενετικού Κάστρου, στο οποίο είναι εντοιχισμένο αρχαίο οικοδομικό υλικό.
Αρχαιολογικός χώρος
Φλέα (Χοίρου Τρύπα)
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Είναι ένας κυκλικός πύργος στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει δεξαμενή νερού.
Αρχαιολογικός χώρος
Άσπρος πύργος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Άσπρος Πύργος ή Ασπρόπυργος είναι ένας κυκλικός πύργος, ο οποίος χρονολογείται στους ελληνιστικούς χρόνους. Είναι κτισμένος με λευκούς πελεκητούς, ομοιόμορφους ορθογώνιους λίθους, είναι επισκέψιμος και βρίσκεται ανάμεσα στη Χώρα και το Μεγάλο Λιβάδι. Οι επισκέπτες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτόν ακολουθώντας έναν αρκετά βατό χωματόδρομο.
Αρχαιολογικός χώρος
Κάστρο της Γριάς
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην κορυφή βραχώδους κωνικού λόφου που βρίσκεται πάνω από το όρμο του Κουταλά, ανάμεσα στις παραλίες Γάνεμα και Κουταλά, ήταν η θέση οχυρωμένου οικισμού, που σήμερα έχει το όνομα Κάστρο της Γριάς. Ευρήματα μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίου τείχους, ενώ σώζονται λίγα ερείπια θέσεων οχύρωσης.
Αρχαιολογικός χώρος
Ο Πύργος στην Κεφάλα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Είναι ένας κυκλικός πύργος με διάμετρο περίπου 8 μ., ενώ το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος είναι κατά κύριο λόγο μάρμαρο αλλά και γκριζοπράσινη πέτρα.
Σώζεται σε μέγιστο ύψος περίπου 1,5 μ. Στα νεότερα χρόνια συμπληρώθηκε προς τα πάνω αποτελώντας τμήμα αγροτικής εγκατάστασης. Τμήματα του πύργου χρησιμοποιήθηκαν και για το χτίσιμο της εκκλησίας.
Ο πύργος είναι χτισμένος σε καίρια θέση που εποπτεύει θαλάσσιους δρόμους και ενδοχώρα και έχει οπτική επαφή με τις νοτιοανατολικές ακτές της Κύθνου.
Η αναφορά ύπαρξης μεταλλουργικών δραστηριοτήτων στην περιοχή ίσως και να υποδεικνύει συσχετισμό ανάμεσα στη χρήση του πύργου και την εποπτεία των μεταλλείων.
Αρχαιολογικός χώρος
Βρυόκαστρο
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Βρυόκαστρο αποτελεί τη σημαντικότερη θέση των ιστορικών χρόνων και πιθανότατα την αρχαία πρωτεύουσα του νησιού. Οι επιφανειακές έρευνες των ετών 1990-95 έφεραν στο φως πλούσια ευρήματα και κατανοήθηκε σε μεγάλο βαθμό η πολεοδομία και η οικιστική οργάνωση της πόλης, η οποία, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα, κατοικήθηκε αδιάκοπα από το 10ο π.Χ. έως και τον 6ο-7ο μ.Χ αι. Ανάμεσα στα πολυάριθμα ευρήματα, σημαντική θέση κατέχουν τα επιτύμβια ανάγλυφα, τα γλυπτά, τα αρχιτεκτονικά μέλη, οι επιγραφές, τα θραύσματα αρχαϊκών πίθων με ανάγλυφη διακόσμηση και η αττική κεραμική των αρχαϊκών και κλασικών χρόνων, οι ενσφράγιστες λαβές εμπορικών αμφορέων κ.ά. Με βάση την επιφανειακή κεραμική, η εγκατάλειψη της πόλης τοποθετείται στον 6ο ή 7ο μ.Χ. αι. όταν οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στον οχυρωμένο οικισμό του Κάστρου της Ωριάς.
Αρχαιολογικός χώρος
Το αρχαίο λιμάνι
Οι υποβρύχιες έρευνες και η ανασκαφή του αρχαίου λιμανιού του Βρυοκάστρου, στον όρμο Μανδράκι, άρχισαν το 2005 και βρίσκονται σε εξέλιξη. Στον πυθμένα της θάλασσας εντοπίστηκαν τα θεμέλια των παράκτιων τειχών καθώς και ένας κυματοθραύστης μήκους πάνω από 100 μέτρα, ο οποίος όριζε στα Νότια την είσοδο του λιμανιού. Αποτυπώθηκαν ολόκληρη η λιμενολεκάνη και τα κτίσματα που εντοπίστηκαν τόσο στην ακτή όσο και κάτω από τη θάλασσα. Το 2007 άρχισε η ανασκαφή ενός εξ αυτών, που μάλλον ταυτίζεται με τμήμα του καταβυθισμένου παράκτιου οχυρωματικού τείχους. Το 2008 και 2009 η ανασκαφή έφερε στο φως στο βυθό σημαντικά μαρμάρινα αγάλματα της ρωμαϊκής περιόδου, ανάμεσά τους έναν κορμό θωρακοφόρου του 1ου αι. π.Χ. και τρεις ερμαϊκές στήλες του 2ου μ.Χ. αιώνα.
Αρχαιολογικός χώρος
Ιερό της Δήμητρας
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Ιερό της Δήμητρας δεσπόζει στην κορυφή της ακρόπολης, το οποίο όπως δείχνουν τα επιφανειακά ευρήματα ήταν σε χρήση από τα τέλη του 8ου π.Χ. αι. έως και τον 1ο μ.Χ. αι. Διακρίνονται τα κατάλοιπα τουλάχιστον τεσσάρων κτιρίων και πιθανώς ενός βωμού. Το πλήθος και το είδος των ευρημάτων (πήλινα ειδώλια – γυναικών και παιδιών –φωτιστικά σκεύη, κ.ά.), καθώς και επιγραφές που βρέθηκαν στο ιερό της Δήμητρας στην Ελευσίνα, οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το ιερό ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Δήμητρας.
Αρχαιολογικός χώρος
Αρχαιολογικός χώρος «Μαρουλά»
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αρχαιολογικά ευρήματα στη περιοχή Μαρουλάς της Κύθνου, μαρτυρούν ότι το νησί κατοικήθηκε στη περίοδο της Μεσολιθικής εποχής (9.000 – 8.000 π.Χ.). Αρκετά ευρήματα από τον υπαίθριο οικισμό που χρησιμοποιήθηκε ως σταθμός ανεφοδιασμού ή ορμητήριο σώζονται μέχρι και σήμερα. Με τις ανασκαφές αποκαλύφθηκαν αρχαιολογικές κυκλικές κατοικίες, τάφοι και ένας ανθρώπινος σκελετός κοντά στον οποίο βρέθηκαν λίθινα εργαλεία από πυριτόλιθο, χαλαζία και οψιανό. Ο οικισμός είναι ο μοναδικός υπαίθριος εκείνης της περιόδου που έχει βρεθεί στον ελλαδικό χώρο.
Αρχαιολογικός χώρος
Καστρο Της Ωριας
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στο σημείο που δεσπόζει το κάστρο της Ωριάς ή Κεφαλόκαστρο, στο βόρειο άκρο του νησιού κοντά στο Ακρωτήριο Κέφαλος, βρισκόταν η πρωτεύουσα της Κύθνου στην περίοδο του Βυζαντίου και της ενετοκρατίας. Εδώ θα βρείτε τα ερείπια δύο εκκλησιών μαζί με ορισμένα λείψανα από παλιές τοιχογραφίες, αλλά κυρίως καταπληκτική θέα.
Αρχαιολογικός χώρος
Oχυρωμένη ακρόπολη Καστέλλας
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Κοντά στην παραλία Κάστελλα έχει ανακαλυφθεί αρχαία ακρόπολη. Δυστυχώς, τα μόνα που διασώζονται είναι τα ερείπιά της σε κοντινό λόφο. Η ανασκαφή έδειξε πως ιδρύθηκε κατά τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους και εγκαταλείφθηκε στο τέλος της αρχαϊκής περιόδου.
Αρχαιολογικός χώρος
Ηρώο μεταλλωρύχων
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Ηρώο των πεσόντων μεταλλορύχων βρίσκεται στην άκρη της παραλίας Μεγάλο Λιβάδι μαζί με το παλιό Διοικητήριο που στέγαζε γραφεία, εργαστήρια, αποθήκες της μεταλλευτικής εταιρίας. Στους οικισμούς Κουταλά και Μεγάλο Λιβάδι ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Χαλάσματα κτιρίων, βαγονέτα μεταφορών, σκάλες φόρτωσης, υπόγειες στοές και ράγες, μισογκρεμισμένες γέφυρες αποτελούν ένα μεταλλευτικό μουσείο στην καρδιά του νησιού.
Ιστορικό μνημείο
Πλυσταριό
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ένα παλαιό κτίσμα με πέντε καμάρες που χρησιμοποιείτο ως πλυσταριό, βρίσκεται λίγο κάτω από τη Χώρα. Οι επισκέπτες μπορούν να φτάσουν σε αυτό ακολουθώντας ένα πλακόστρωτο μονοπάτι από την πλατεία των Μύλων προς το Λιβάδι. Το παλιό πλυσταριό χτίστηκε πριν από περίπου 100 χρόνια και είναι ένα υπέροχο κτίριο με καταπληκτική αρχιτεκτονική, το οποίο φιλοξενούσε ακόμα και τη δεκαετία του '70 τις γυναίκες της περιοχής που έπλεναν τα ρούχα, τις κουρελούδες και τα χράμια.
Ιστορικό μνημείο
Θόλος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στο βόρειο άκρο του οικισμού ανάμεσα σε παλιά πέτρινα κτίσματα, βρίσκεται ο συμπαγής λίθινος "Θόλος". Παλιές αναφορές περιγράφουν πως είχε ύψος πάνω από 4 μέτρα, θολωτή κορυφή και μία μικρή ορθογώνια κατασκευή κολλητά στη βάση του. Πλέον σώζεται ένα μικρό μέρος του με ύψος περίπου 2 μέτρα, αλλά οι πληροφορίες για την ιστορία του παραμένουν ελάχιστες. Λέγεται πως είναι υπέργειος τάφος ενός τρανού, πιθανότατα Ρωμαίου εκατόνταρχου, ή αλλιώς κένταρχου, εξ ου και η ονομασία της παραλίας του οικισμού.
Ιστορικό μνημείο
Σκαλά φόρτωσης - Μέγα Λιβάδι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην απέναντι πλευρά του όρμου, την περιοχή του Αλμυρού, δεσπόζει η μεταλλική σκάλα φόρτωσης – εκφόρτωσης μεταλλευμάτων που κτίστηκε το 1932.
Ιστορικό μνημείο
Σκαλά φόρτωσης - Κουταλάς
Η σκάλα φόρτωσης στον Κουταλά χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά του σιδηρομεταλλεύματος.
Ιστορικό μνημείο
Σκάλα φόρτωσης - Βαγιάς
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η περιοχή της Βαγιάς, συνδέεται με την έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα στο νησί, κατά το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα. Στην περιοχή εντοπίζεται η βάση της σκάλας φόρτωσης των μεταλλείων καθώς και υπολείμματα από ράγες βαγονέτων.
Ιστορικό μνημείο
Ηρώο πεσόντων
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μνημείο των πεσόντων βρίσκεται απέναντι από το Δημοτικό Σχολείο καθώς διασχίζουμε τα δρομάκια της Κάτω Χώρας και είναι αφιερωμένο σε πεσόντες κατοίκους της Σερίφου τις περιόδους 1919-'22 και 1940-'41. Η ανέγερσή του έγινε το 1935 και φέρει με αλφαβητική σειρά τα 36 ονόματα των πεσόντων στους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική εκστρατεία. Αργότερα προστέθηκε δίπλα του ξαπλωμένη μαρμάρινη πλάκα με 3 ονόματα πεσόντων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ιστορικό μνημείο
Ναυάγιο Pepe
Το Ναυάγιο Pepe από το 2001 που κάηκε αποτελεί πόλο έλξης ψαριών και δυτών στον κόλπο του Αγίου Στεφάνου. Βρίσκεται σε βάθος 18 μέτρων με το ψηλότερο σημείο του να είναι στα 14 μέτρα. Γύρω από το ναυάγιο υπάρχει αμμουδιά και λιβάδια ποσειδωνίας. Πάνω στο σκάφος - ναυάγιο υπάρχει μεγάλος αριθμός από γυμνοβράγχια, ενώ τα κοιλώματά του φιλοξενούν πολλά είδη ψαριών και διάφορα μαλάκια. Η κατάδυση στο ναυάγιο προσφέρει μοναδικές εικόνες ομορφιάς, ενώ παράλληλα γίνεται σε απάνεμο κόλπο χωρίς κύματα.
Ιστορικό μνημείο
Ναυάγιο Νίκη
Το Ναυάγιο Νίκη είναι ένα μικρό φορτηγό πλοίο το οποίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη θάλασσα της Κύθνου. Σήμερα μπορεί κανείς να διακρίνει από το ναυάγιο την πλώρη και τα πλευρά του σκάφους. Εκτός από το κουφάρι του πλοίου οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν και πλήθος από μικρά και μεγαλύτερα ψάρια, τα οποία πλέον κατοικούν στο βυθισμένο φορτηγό.
Ιστορικό μνημείο
Ανεμόμυλοι της Μεσσαριάς
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη Μεσσαριά, σε υψόμετρο περίπου 150 μέτρων, βρίσκονται κάποιοι από τους ανεμόμυλους της Κύθνου, οι οποίοι κατασκευάστηκαν εκεί για να εξυπηρετήσουν τους κατοίκους μιας και το αιολικό δυναμικό της περιοχής δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρό. Στην περιοχή φαίνεται να λειτουργούσαν 17 ανεμόμυλοι από τους οποίους έχουν εντοπιστεί οι θέσεις των 16. Δυστυχώς, οι θέσεις που βρίσκονταν οι ανεμόμυλοι ήταν ιδιαίτερα “δελεαστικές” με αποτέλεσμα να καταστραφούν από τους κατοίκους, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τις θέσεις αλλά και τα υλικά κατασκευής τους.
Ιστορικό μνημείο
Ανεμόμυλοι της Δρυοπίδας
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη Δρυοπίδα και σε υψόμετρο 190 μέτρων, βρίσκονται οι ανεμόμυλοι της περιοχής, οι οποίοι σύμφωνα με μαρτυρίες έφταναν τους 26, όμως για την ώρα έχουν εντοπιστεί οι θέσεις μόνο από 20 εξ’ αυτών, οι οποίοι βρίσκονταν σε ομάδες γύρω από τον οικισμό. Οι θέσεις τους ήταν ιδιαίτερα καλές μιας και το αιολικό δυναμικό της περιοχής ήταν ιδιαίτερα ισχυρό. Δύο από τους ανεμόμυλους αυτούς έχουν αποκατασταθεί με τον ένα να στεγάζει σήμερα μια κατοικία, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του. Ο δεύτερος αποκαταστάθηκε για να χρησιμοποιηθεί ως ανεμόμυλος, όμως η χρήση του εγκαταλείφθηκε. Από τους υπόλοιπους ανεμόμυλους της Μεσσαριάς Κύθνου δύο ακόμα διατηρούνται σε καλή κατάσταση και ένας σε μέτρια, ενώ οι υπόλοιποι 3 σε κακή κατάσταση. Παράλληλα, υπάρχουν ακόμα 8 ανεμόμυλοι από τους οποίους υπάρχουν μόνο ίχνη ή ελάχιστα κατάλοιπα.
Ιστορικό μνημείο
Φάρος Ακρωτηρίου Μέριχα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο παλιός πέτρινος φάρος του Ακρωτηρίου του Μέριχα έχει μετατραπεί σε αυτόματο φανάρι.
Ιστορικό μνημείο
Σπιτάρες - κτίρια διοίκησης μεταλλείων
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Σε μια γυμνή πλαγιά πάνω από την παραλία Λεύκες, σε θέση που επόπτευε την ευρύτερη περιοχή των μεταλλείων, η εταιρεία του Σερπιέρι, η οποία εκμεταλλευόταν το μεγαλύετρο μέρος των κοιτασμάτων σιδήρου του νησιού, τοποθέτησε το κέντρο διαχείρισης του εργοταξίου. Το συγκρότημα αποτελείται από δύο μεγάλα κτίρια, το Διοικητήριο και το κεντρικό Εργαστήριο του συγκροτήματος. Το μέγεθος και η αυστηρή βιομηχανική αισθητική των κτιρίων ώθησε τους ντόπιους να ονομάσουν το συγκρότημα "Σπιτάρες".
Αρχαιολογικός χώρος
Σκαλά φόρτωσης - Λουτρά
Στα Λουτρά κατέληγε το μετάλλευμα από την περιοχή του Κακόβουλου. Εδώ υπάρχει η σκάλα φόρτωσης και ο πετρόχτιστος πύργος όπου κατέληγε η σιδηροδρομική γραμμή των βαγονέτων και μεσω της προβλήτας και του συστήματος παραλαβής και μεταφοράς του μεταλλεύματος, κατά μήκος της προβλήτας, μεταφερόταν το μετάλλευμα μέχρι το φορτηγό-πλοίο. Σώζονται σε καλή κατάσταση, ο πύργος και η προβλήτα από καλοφτιαγμένο μεταλλικό δικτύωμα συνδεδεμένο με την χαρακτηριστική ήλωση της εποχής.
Ιστορικό μνημείο
Σκαλά φόρτωσης - Λεύκες
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Σκάλα φόρτωσης σιδηρομεταλλεύματος στην Κύθνο απο τη θέση "Λεύκες". Η σκάλα αυτή εξυπηρετούσε τις φορτώσεις μεταλλευμάτων από το σπήλαιο "Καταφύκι" που βρίσκεται στην ενδοχώρα στο χωριό Δρυοπίδα.
Ιστορικό μνημείο
Κτίριο διοίκησης - Κακόβολος
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το σύμπλεγμα των μεταλλείων του Κακόβουλου ήταν το πιο εκτεταμένο στο νησί. Η διαχείριση των εργοταξίων και οι συναφείς λειτουργίες ασκούνταν από ένα συγκρότημα κτιρίων στο κέντρο της μεταλλευτικής ζώνης. Τριγύρω υπάρχουν δεκάδες μεγάλα ορύγματα, στοές και βαθιές κάθετες τομές στη γη.
Ιστορικό μνημείο
Ανεμόμυλοι-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην είσοδο του οικισμού είναι οι Αράδες, δηλαδή οι σειρές από δέκα περίπου, άλλους ερειπωμένους και άλλους καλοσυντηρημένους ανεμόμυλους.
Ιστορικό μνημείο
Ανεμόμυλος-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην περιοχή του Αρτεμώνα είναι εμφανής άλλος ένας ανεμόμυλο διατηρητέος.
Ιστορικό μνημείο
Μνημείο (Ηρώο) των πεσόντων Σιφνίων-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μνημείο (Ηρώο) των πεσόντων Σιφνίων είναι αφιερωμένο στους πεσόντες των Σιφνίων αγωνιστών.
Ιστορικό μνημείο
Σκάλες Φόρτωσης - Γλυφού-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στο Γλυφό του Φαρου και στις Καμάρες διασώζονται ακόμα οι σκάλες φόρτωσης όπου το μετάλλευμα φορτωνόταν στα πλοία.
Ιστορικό μνημείο
Πλατύς Γιαλός-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Είναι η πιο πολυσύχναστη παραλία του νησιού, η οποία επί σειρά ετών βραβεύεται με την γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παραλία
Γλυφό-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η παραλία αποτελείται από άμμο και πεντακάθαρα νερά. Σχεδόν ποτέ δεν θα συναντήσετε κύματα καθώς βρίσκεται σε κόλπο. Ακριβώς δίπλα, είναι η παραλία του Φάρου, η οποία συγκεντρώνει πιο πολύ κόσμο.
Από το δυτικό τμήμα του Γλυφό, ξεκινάει το μονοπάτι Φάρου-Χρυσοπηγής το οποίο οδηγεί στην παραλία Αποκοφτό και το γνωστό Μοναστήρι της Χρυσοπηγης.
Για να φτάσετε στο Γλυφό, χρησιμοποιείται το λεωφορείο που κατευθύνεται προς το Φάρο.
Παραλία
Αποκοφτό-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Βρίσκεται στη νότια πλευρά του νησιού και είναι η κεντρική παραλία της Χρυσοπηγής με υπέροχα, δροσερά, γαλαζοπράσινα νερά. Πλακόστρωτο παράκτιο μονοπάτι τη συνδέει με την παραλία Γλυφό, στο Φάρο.
Παραλία
Σαούρες-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Πρόκειται για ένα μικρό κολπάκι με λευκό βότσαλο,υπέροχα κρυστάλλινα νερά και μοναδική θέα προς την Παναγία της Χρυσοπηγής. Ένα μικρό χωμάτινο μονοπάτι 150μ. που ξεκινάει από την δεξιά πλευρά της Χρυσοπηγής καταλήγει στην παραλία.
Παραλία
Αβεσσαλός
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλο και θέα ηλιοβασίλεμα στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο (χωματόδρομος για περίπου 4 km). Υπάρχουν απομεινάρια των εκκαμινεύσεων.
Παραλία
Μεγάλο Λιβάδι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλο και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Υπάρχουν: εστιατόρια και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Παραλία
Αυλωνίτικο
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με βότσαλο στην οποία η πρόσβαση γίνεται με σκάφος.
Παραλία
Μαλλιάδικο
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο (χωματόδρομος) και μονοπάτι ή σκάφος.
Παραλία
Κουτάλας
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλο και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο. Υπάρχει: εστιατόριο.
Παραλία
Γάνεμα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο και βότσαλο και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο. Θα βρείτε: εστιατόριο
Παραλία
Βάγια
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο και πολύχρωμο βότσαλο στην οποία η πρόσβαση γίνεται με
αυτοκίνητο και σύντομο μονοπάτι. Υπάρχουν: ομπρέλες και ξαπλώστρες στη μία πλευρά και ξενοδοχείο.
Παραλία
Καλό Αμπέλι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο και σύντομο μονοπάτι.
Παραλία
Καράβι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή μονοπάτι από τα Λιβαδάκια. Υπάρχουν: ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Παραλία
Λιβαδάκια
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία με αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο, λεωφορείο ή με τα πόδια.Υπάρχουν: καφετέριες, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια και θαλάσσια σπορ.
Παραλία
Λιβάδι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή λεωφορείο. Υπάρχουν: καφετέριες, εστιατόρια, mini market, ομπρέλες και ξαπλώστρες, θαλάσσια σπορ και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Παραλία
Λιά
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με βότσαλο στην οποία η πρόσβαση γίνεται κατά βάση οδικώς μέχρι ένα σημείο, μετά χωματόδρομος 500μ. περίπου και περπάτημα περίπου 10’.
Παραλία
Άγιος Σώστης
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Παραλία
Ψιλή Άμμος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο και βότσαλα, ρηχά νερά και σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο. Υπάρχουν: εστιατόρια.
Παραλία
Κολώνα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή με σκάφος.
Παραλία
Απόκρουση
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Παραλία
Επισκοπή
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλα και σκιά από αλμυρίκια και η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή λεωφορείο.
Παραλία
Φλαμπούρια
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλα στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Παραλία
Καλό Λιβάδι
Αμμουδερή παραλία με σκιά από αλμυρίκια στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή με σκάφος. Έξω κυριαρχεί η άμμος, ενώ ο βυθός είναι καλυμμένος με άμμο και μεγάλες πλάκες οι οποίες διακόπτονται δημιουργώντας περάσματα με άμμο.
Παραλία
Λιοτρίβι
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-ψιλό βότσαλο στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο. Κοντά στην παραλία δεν υπάρχει κατάστημα εστίασης.
Παραλία
Λεύκες
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Παραλία με άμμο-βότσαλο στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Παραλία
Ζογκάκι
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο και κάποια μέτρα με τα πόδια. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη και δεν υπάρχει κανενός είδους σκιά σε αυτή.
Παραλία
Νάουσα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία στην οποία η πρόσβαση γίνεταιμε σκάφος ή με αυτοκίνητο και στη συνέχεια είτε από την παραλία Κουρί, είτε από τον οικισμό της Νάουσας. Και στις δύο περιπτώσεις οι προσέγγιση γίνεται με τα πόδια διανύοντας μια μικρή διαδρομή. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη.
Παραλία
Αγκορίτσα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία με σκιά στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο και στη συνέχεια με μονοπάτι.
Παραλία
Άγιος Ιωάννης
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Αμμουδερή παραλία με σκιά στην οποία η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο.
Παραλία
Μουσείο Λαογραφίας και Λαϊκής Τέχνης Σίφνου-Σίφνος
Απολλωνία, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μουσείο βρίσκεται στην κεντρική πλατεία (πλατεία Ηρώων) της Απολλωνίας και περιλαμβάνει εκθέματα από την παραδοσιακή ζωή του νησιού, όπως αγροτικά εργαλεία, είδη οικιακής χρήσης, τοπικές ενδυμασίες και άλλα. Τα κυριότερα εκθέματα είναι: συλλογές σπαθιών, τουφεκιών και παλιών ενδυμασιών, ξυλόγλυπτα και μπαούλα, κεντήματα και δαντέλες, είδη οκιακής χρήσης, αγροτικά σκεύη, είδη σκιαδικής, μελισσοκομικής και αγγειοπλαστικής, καθώς και προτομές Σιφνιών προσωπικοτήτων.
τηλ. επικοινωνίας: 22840 33730, 31341
Μουσείο
Αρχαιολογικό Μουσείο Σίφνου-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μουσείο περιλαμβάνει συλλογές αρχαϊκών και ελληνιστικών γλυπτών. Τα γλυπτά (επιτύμβια, αγάλματα, αρχιτεκτονικά μέλη κ.ά.) είναι από την αρχαϊκή (6ος αιώνας π.Χ.) μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή (1ος αιώνας π.Χ.). Τα κεραμικά είναι από την περιοχή του Κάστρου και χρονολογούνται από τη γεωμετρική (8ος αιώνας π.Χ.) μέχρι και την ελληνιστική εποχή (2ος αιώνας π.Χ).
τηλ. επικοινωνίας: 2284031022
Μουσείο
Αρχαιολογικό Μουσείο Σίφνου (Αγίου Ανδρέα)-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μουσείο του αρχαιολογικού χώρου του Αγίου Ανδρέα είναι το νεότερο της Σίφνου και λειτουργεί από το 2010. Ανάμεσα στα εκθέματά του συγκαταλέγονται διάφορα ευρήματα που έφεραν στην επιφάνεια οι αρχαιολογικές σκαπάνες από τον χώρο της Ακρόπολης του Αγίου Ανδρέα. Επιπλέον, διατίθεται πλούσιο έντυπο και ηλεκτρονικό εποπτικό υλικό τόσο για την Αρχαία μυκηναϊκή Ακρόπολη όσο και για τα υπόλοιπα αρχαιολογικά αξιοθέατα της Σίφνου, όπως ο αρχαίος οικισμός του Κάστρου, τα Μεταλλεία και οι Αρχαίοι Πύργοι.
τηλ. επικοινωνίας: 2284031488
Μουσείο
Λαογραφικό μουσείο
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Λαογραφικό Μουσείο της Σερίφου βρίσκεται στην Κάτω Χώρα και στεγάζεται σε ένα οίκημα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Ιδρύθηκε το 1976 και είναι ιδιοκτησία του Συνδέσμου Σεριφίων. Στους χώρους του φυλάσσονται αντικείμενα της καθημερινής ζωής των Σεριφίων, τα περισσότερα από τα οποία είναι δωρεές των ίδιων των κατοίκων. Στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνονται υφαντά, κεραμικά, πορσελάνες, οικιακά σκεύη και εργαλεία, τοπικές φορεσιές και άλλα αντικείμενα, ενώ υπάρχει και αναπαράσταση παραδοσιακού Σεριφιώτικου σπιτιού.Επίσης, σε ξεχωριστή αίθουσα υπάρχει συλλογή πετρωμάτων και ημιπολίτιμων λίθων της πλούσιας γης της Σερίφου. Στον πίσω χώρο του Μουσείου λειτουργεί ένα μικρό υπαίθριο θέατρο 300 θέσεων στο οποίο πραγματοποιούνται πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
τηλ. επικοινωνίας: 2281051181
Μουσείο
Μουσείο «Περσεύς»
Η αρχαιολογική συλλογή του μουσείου απαρτίζεται κυρίως από τμήματα μαρμάρινων γλυπτών, αγαλμάτων και ανδριάντων καθώς και ανάγλυφων επιτύμβιων στηλών που χρονολογούνται από την ύστερη Κλασική, την Ελληνιστική και την Ρωμαϊκή περίοδο και αφηγούνται ιστορίες από το μακραίωνο παρελθόν της νήσου. Πρόκειται για διάσπαρτα ευρήματα από τη Χώρα, που ταυτίζεται με την αρχαία πόλη της Σερίφου. Διακριτή ενότητα αποτελούν ευρήματα από το έργο της αποκατάστασης του Ασπρόπυργου στα Μαύρα Βολάδια, σήμερα επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο. Εκτίθενται αγγεία, κυρίως πίθοι ύστερης κλασικής περιόδου και αμφορείς εργαστηρίων του Αιγαίου (Θάσος, Κρήτη) από αποθέτη της ύστερης αρχαιότητας (4ος-7ος αι.) δίπλα στον πύργο. Η σύγχρονη έκθεση, με τον τίτλο «Περσέας: από τη Σέριφο στα άστρα», περιλαμβάνει τέσσερα επιτοίχια τυπώματα εικαστικών έργων από καλλιτέχνες της cheapart (Φιόνας Μουζακίτη, Νίκου Γιαβρόπουλου, Φωτεινής Καπίρη και Πηνελόπης Μασούρη), που εμπνέονται από το μύθο του Περσέα και ένα έργο ηχητικής εγκατάστασης (sound art) του Νίκου Σταυρόπουλου, με αναφορές σε μουσικές και ήχους της λειτουργίας του κτηρίου ως ξενοδοχείου.
τηλ. επικοινωνίας: 2281 052611
Μουσείο
Μεταλλευτικό Μουσείο
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μεταλλευτικό μουσείο βρίσκεται στο ιστορικό Μέγα Λιβάδι της Σερίφου, στην είσοδο του οικισμού, στο κτίριο του παλιού σχολείου του χωριού. Σε αυτό στεγάζονται διάφορα αντικείμενα (εργαλεία) που χρησιμοποιούσαν καθημερινά οι μεταλλωρύχοι, ενώ λειτουργεί και μία έκθεση πετρωμάτων από την πλούσια γη της Σερίφου, αλλά και έκθεση μεταλλευτικών εργαλείων. Το κτίριο της συλλογής βρίσκεται πίσω από την προτομή του Κώστα Σπέρα, πρωτεργάτη της απεργίας της Σερίφου του 1916. Το εν λόγω μουσείο είναι επισκέψιμο μόνο κατά τους θερινούς μήνες.
Μουσείο
Λαογραφικό Μουσείο
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το λαογραφικό Μουσείο του νησιού της Κύθνου λειτουργεί στη γραφική Δρυοπίδα από το 1993 και ανακαινίστηκε πρόσφατα το 2012. Χάρη στην πρωτοβουλία του συνδέσμου Δρυοπιδέων, το μουσείο λειτουργεί σε μια διατηρητέα παλιά κατοικία, που βρίσκεται κοντά στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Πρόκειται για δωρεά της οικογένειας του Φραγκίσκου Βέρου, και προέρχεται από τη συνένωση δύο κατοικιών με ανώγεια και κατώγεια. Στο μουσείο εκτίθενται αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού του νησιού. Όλα τα εκθέματα είναι αντικείμενα που προέρχονται από την καθημερινή ζωή των κατοίκων του νησιού, όπως έπιπλα, φορεσιές, σκεύη και εργαλεία, υφαντά κ.α. Στο ισόγειο ο επισκέπτης θα δει τα αγροτικά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του νησιού καθώς και τις παραδοσιακές φορεσιές της ξωτάρισσας και του ξωτάρη, τα υφαντά, τον εξοπλισμό του κελιού και την «κρεβαταριά», δηλαδή τον αργαλειό όπου υφαίνονταν τα κάθε λογής υφαντά. Στον πρώτο όροφο ο χώρος έχει διαμορφωθεί ώστε να παρουσιάζεται με αυθεντικό τρόπο ένα παραδοσιακό Θερμιώτικο σπίτι και περιλαμβάνει σάλα, κουζίνα και υπνοδωμάτιο με την παραδοσιακή τοπική επίπλωση και διακόσμηση.
τηλ. επικοινωνίας: 2281 361100
Μουσείο
Λαογραφικό Μουσείο-Χώρα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στη Μεσσαριά όπως αποκαλείται από του Κύθνιους φιλοξενείται ένα ακόμη λαογραφικό μουσείο. Ακολουθώντας πεζά το σοκάκι με τα εμπορικά καταστήματα, τα εστιατόρια και τις καφετέριες θα συναντήσετε το Λαογραφικό Μουσείο της Μεσαριάς με εντυπωσιακά εκθέματα από τη ζωή των Κύθνιων των προηγούμενων ετών. Το Μουσείο φιλοξενείται σε παραδοσιακή κατοικία της εποχής αποτελούμενο από 3 μικρά δωμάτια. Μέσα σε αυτά συναντάμε αγροτικά εργαλεία, κουζινικά είδη και άλλα σκεύη καθημερινής χρήσης, παραδοσιακές ενδυμασίες καθώς και ένα υπνοδωμάτιο στολισμένο νυφικά όπου δεσπόζει το μεγάλο μεταλλικό κρεβάτι περιλουσμένο από τα προικιά της νύφης.
τηλ επικοινωνίας: 2281 031738
Μουσείο
Βυζαντινό-Εκκλησιαστικό Μουσείο
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στο γραφικό χωριό της Δρυοπίδας φιλοξενείται το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο της Κύθνου. Βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου σε ένα χώρο που έχει διαμορφωθεί αποκλειστικά για τη λειτουργία του μουσείου αυτού, κατόπιν πρωτοβουλίας του πατέρα Κωνσταντίνου Γονίδη. Στο Εκκλησιαστικό Μουσείο εκτίθενται αρκετά εκκλησιαστικά εκθέματα της βυζαντινής κυρίως εποχής. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Μουσείο
Αρχαιολογικό Μουσείο Κύθνου
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το μουσείο στεγάζεται στο νεοκλασικό κτίριο του παλιού μονοτάξιου Δημοτικού Σχολείου της Χώρας. Το κτίριο σχεδιάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον πολιτικό μηχανικό Δημήτριο Καλλία σύμφωνα με το τότε κρατικό πρόγραμμα κατασκευής σχολείων. Αργότερα λειτούργησε ως δημαρχείο και το 2000 παραχωρήθηκε από τον Δήμο Κύθνου στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για το σκοπό της στέγασης του μουσείου.
Στο πλαίσιο μετατροπής του παλιού κτιρίου σε μουσείο πραγματοποιήθηκαν διάφορες εργασίες επισκευών και συντήρησης του χώρου και των εκθεμάτων.
Το μουσείο διαθέτει σύγχρονο και προσβάσιμο από άτομα με αναπηρίες υλικό (οπτικοακουστικές προβολές, ψηφιακές εφαρμογές, ενημερωτικά φυλλάδια κλπ.). Τα εκθέματα αφορούν ευρήματα από ανασκαφές σε σημαντικές θέσεις της Κύθνου, όπως το Βρυόκαστρο και ο Μεσολιθικός οικισμός Μαρουλάς. Επίσης, άλλα εκθέματα προέκυψαν από έρευνες στην ύπαιθρο και από ανακαλύψεις διάσπαρτων ευρημάτων σε διάφορες θέσεις του νησιού.
τηλ επικοινωνίας: 2281361100
Μουσείο
Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσοπηγής-Σίφνος
Πρόκειται για ένα από τα πιο ωραία και πιο φημισμένα τοπία της Σίφνου: μια μικρή γέφυρα συνδέει τη νησίδα με την υπόλοιπη Σίφνο, ενώ επάνω στον βράχο δεσπόζει η Μονή η οποία είναι του 16ου μ.Χ. αιώνα.
Στο εσωτερικό της Μονής φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Χρυσοπηγής. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, τα χρόνια των Κουρσάρων στο μοναστήρι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής, ζούσαν καλόγριες οι οποίες συντηρούσαν την μονή και ζούσαν στα κελιά της.
Η Παναγία Χρυσοπηγή έχει ανακηρυχθεί προστάτιδα του νησιού από το 1964 μ.Χ. και στη Παναγία αποδίδονται πάνω από 35 θαύματα. Η κύρια εκκλησία είναι μια βασιλική με κυλινδρικό θόλο και εσωτερικούς τοίχους που σχηματίζουν μια ημικυκλική αψίδα. Το δάπεδο είναι μαρμαρόστρωτο και φέρει μία επιγραφή με τη χρονολογία 1818 μ.Χ. Διαθέτει επίσης ένα υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Μοναστήρι
Μονή της Παναγίας των Φυρογείων-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ένα από τα σπουδαιότερα μοναστήρια της Σίφνου από ιστορικής και αρχιτεκτονικής άποψης, είναι η μονή Φυρογείων που βρίσκεται στα νότια του οικισμού της Καταβατής, κοντά στα Εξάμπελα και την Απολλωνία.
Το μοναστήρι των Φυρογείων είναι αφιερωμένο στην Παναγία και είναι γνωστό και ως μονή της Παναγίας των Φυρογείων.
Χτισμένο τον 16ο αιώνα αποτελεί θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Το μοναστήρι των Φυρογείων αναστηλώθηκε κατά τη δεκαετία του 1970 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, χαρίζοντας στην Ελλάδα το βραβείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Europa Nostra».
Σύμφωνα με τους ντόπιους, οι καλόγεροι του μοναστηριού του Προφήτη Ηλία του Ψηλού, χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν τη μονή των Φυρογείων για να «ξεχειμωνιάσουν».
Τα τελευταία χρόνια το Μοναστήρι των Φυρογείων χρησιμοποιείται για τη διοργάνωση διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται έκθεση κεραμικών στα ανακαινισμένα κελιά της μονής από το Σωματείο Αγγειοπλαστών Σίφνου. Από το 2011 στεγάζεται στο μοναστήρι το Μικρό Μουσείο Νεώτερης Κεραμικής.
Μοναστήρι
Μοναστήρι της Βρυσιανής-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας της Βρύσης απέχει 1χμ. από το χωριό Εξάμπελα. Χτίστηκε το 1642 και μετατράπηκε αργότερα σε μοναστήρι. Μέχρι και σήμερα κατέχει εξέχοντα ρόλο στην κοινωνική ζωή των Σιφνίων.
Η κύρια εκκλησία είναι του τύπου σταυροειδής-εγγεγραμμένης, με έναν τρούλο που υποστηρίζεται πάνω σε μια οκτάγωνη βάση. Στο εσωτερικό της υπάρχει ξυλόγλυπτο τέμπλο και (αντιπροσωπευτικές της Κρητικής Σχολής) εικόνες (17ος -18ος αι.). Στο Μοναστήρι στεγάζεται το Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης και Παράδοσης. Στους χώρους του Μουσείου εκτίθενται διάφορα εκκλησιαστικά αντικείμενα και παλαιά χειρόγραφα, ενώ τα τελευταία χρόνια οι χώροι χρησιμοποιούνται και σαν αίθουσες εκθέσεων.
Μοναστήρι
Μονή Ευαγγελίστριας της Ακρωτηριανής
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
H μονή της Ευαγγελίστριας της Ακρωτηριανής βρίσκεται σε ερημική τοποθεσία, στον κορμό του Κάβου Κύκλωπα. Η μονή είναι νεότερη και ιδρύθηκε κοντά στην παλαιά εκκλησία του Αγίου Ιωάννη. Είναι σήμερα γυναικεία και υπηρετείται από μια μοναδική καλόγρια.
Μοναστήρι
Μοναστήρι του Ταξιάρχη
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Κατασκευάστηκε κατά τον 16ο αιώνα και αρχικά λειτουργούσε ως Καθολικό μοναστήρι. Σύμφωνα με πληροφορίες αργότερα λειτουργούσε και ως μικτός ναός, δηλαδή, καθολικός και ορθόδοξος ταυτόχρονα. Μετά την απελευθέρωση σταμάτησε να είναι μοναστήρι, γιατί η Αντιβασιλεία έπαψε τη λειτουργία των μοναστηριών που είχαν λίγους μοναχούς. Αναφέρεται πως μερικά χρόνια αργότερα έγινε μετόχι της μονής Ταξιαρχών Σερίφου. Πλέον σώζεται μόνο η εκκλησία και τα κελιά των μοναχών χρησιμοποιούνται ως κελαρικά. Λειτουργεί ως ορθόδοξη εκκλησία και έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο, καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής των ναών του νησιού.
Μοναστήρι
Μοναστήρι του Προδρόμου
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Μοναστήρι γυναικών που σταμάτησε να λειτουργεί όπως και τα υπόλοιπα το 1833. Θεωρούταν το πιο ενεργό σε λειτουργία καθώς κατείχε τον μεγαλύτερο πληθυσμό μοναχών από όλα τα μοναστήρια της Κύθνου. Το σωζόμενο καθολικό του ναού του Προδρόμου διαθέτει ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο του 16ου αιώνα και σημαντικές αγιογραφίες.
Μοναστήρι
Άγιος Στέφανος-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Έξω από το Κάστρο είναι χτισμένος ο Ναός του Αγίου Στεφάνου, στον οποίο στεγάστηκε η σχολή του Παναγίου Τάφου κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Εκκλησία
Ναός των Επτά Μαρτύρων (Επταμάρτυρος)-Σίφνος
Το εκκλησάκι των Επτά Μαρτύρων βρίσκεται στο Κάστρο. Είναι ένα από τα πιό εμβληματικά εκκλησάκια του νησιού.
Το εκκλησάκι παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, με λευκούς τοίχους και μπλε θόλο, αλλά το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της είναι η τοποθεσία - ένα ενιαίο κτίριο στην κορυφή ενός βράχου.
Εκκλησία
Παναγία η Αγγελόκτιστη-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Παναγία η Αγγελόκτιστη είναι αναμφισβήτητα μία από τις ωραιότερες εκκλησίες της Σίφνου. Βρίσκεται στο χωριό Καταβατή, έξω από την Απολλωνία. Πρόκειται για μια τρίκλιτη σταυροειδή εκκλησία με κωνοειδή θόλο.
Το δάπεδο της είναι διακοσμημένο με βοτσαλένια ψηφιδωτά και πλάκες, ενώ οι τοίχοι φέρουν τα έργα ενός εμπνευσμένου, ντόπιου, λαϊκού καλλιτέχνη.
Εκκλησία
Άγιος Ανδρέας-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα δεσπόζει στην κορυφή του ομώνυμου λόφου (Αϊ Ντριά) της Σίφνου, νοτιότερα της Καταβατής στο δρόμο προς Βαθύ.
Η κάτασπρη εκκλησία του Αγίου Ανδρέα κατάφερε να εναρμονιστεί πλήρως με τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης στην οποία μάλιστα χάρισε και το όνομά της.
Χτισμένη γύρω στο 1701 η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της και τις εικόνες της.
Εκκλησία
Παναγία του Βουνού-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Παναγία του Βουνού βρίσκεται σε μια βουνοπλαγιά, μεταξύ της Απολλωνίας και του Πλατύ Γιαλού. Από τη θέση αυτή η πανοραμική θέα είναι πραγματικά υπέροχη. Ιδρύθηκε το 1813 από τον μοναχό Γεράσιμο Αβρανόπουλο.
Η κύρια εκκλησία (ουσιαστικά προσθήκη της παλαιάς εκκλησίας του 17ου αι.) χτίστηκε τον 19ο αι., ενσωματώνοντας Δωρικές κολόνες και κίονες από ένα αρχαίο οικοδόμημα. Πρόκειται για έναν σταυροειδή εγγεγραμμένο ναό με 5 τρούλους και 3 κλίτη. Το αριστερό κλίτος είναι αφιερωμένο στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, το μεσαίο κλίτος στα Εισόδια της Θεοτόκου και το δεξί κλίτος στον Άγιο Νικόλαο. Τους δε τοίχους του δεξιού κλίτους κοσμούν τοιχογραφίες ενός Σίφνιου καλλιτέχνη.
Εκκλησία
Αϊ Σώστης-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Ναός του Άι Σώστη, στην περιοχή όπου κάποτε λειτουργούσαν τα μεταλλεία του νησιού. Πρόκειται για μια εκκλησία που χτίστηκε ξανά από την αρχή το 1970, καθώς δύο χρόνια νωρίτερα η αρχική καταποντίστηκε στη θάλασσα μαζί με μέρος των μεταλλείων της περιοχής.
Εκκλησία
Άγιος Αθανάσιος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
O μητροπολιτικός ναός του νησιού στην πανέμορφη, μαρμαροστρωμένη, πλατεία της Άνω Χώρας (Πάνω Πιάτσα), δίπλα από το νεοκλασσικό κτίριο του Δημαρχείου Σερίφου.
Από το 1820 έχει υποστεί πληθώρα συντηρήσεων και επισκευών. Αξίζει να δείτε τις αγιογραφίες του Απόστολου Γκρέκου, τον Επιτάφιο ρωσικής κατασκευής και το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι με την Κοίμηση της Θεοτόκου, αφιέρωμα του Γεωργίου Γρώμαν.
Εκκλησία
Ναός της Ευαγγελίστριας
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Στην κεντρική πλατεία της Κάτω Χώρας βρίσκεται από το 1907 ο ναός της Ευαγγελίστριας. Λέγεται ότι αρκετές από τις πέτρες του μεταφέρθηκαν από τα ερείπια του ναού της Αγ. Τριάδας στο Τσιγκούρι (συνοικία της Χώρας). Για την ανέγερσή του συνέβαλαν οικονομικά οι Σεριφιώτες της παροικίας της Αιγύπτου και της Πόλης. Στο εσωτερικό του ξεχωρίζουν τα ξυλόγλυπτα εικονοστάσια και τα δύο αναλόγια.
Εκκλησία
Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου είναι λαξευμένο στον βράχο. Κατά τη μυθολογία, στις κατακόμβες του βρίσκεται το κεφάλι της Μέδουσας, που λέγεται ότι έφερε ο Περσέας πετρώνοντας τον Πολυδέκτη, βασιλιά της Σερίφου.
Εκκλησία
Παναγία η Ξεκουράστρα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το εκκλησάκι της Παναγιάς της Ξεκουράστρας βρίσκεται στα μισά περίπου του μονοπατιού που ενώνει τη Χώρα με το Λιβάδι με εξαιρετική θέα προς το Λιβάδι.
Εκκλησία
Άγιος Ελευθέριος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η εκκλησία αυτή, ιδιόμορφης και ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, βρίσκεται απέναντι από το αρχοντικό Λευιτικού, ανάμεσα στις συνοικίες Λεμπίδι και Τσιγκούρι. Από τις αναφορές στη δωρεά του καμπαναριού από τον Γάλλο πρόξενο, το 1610, εκτιμάται η παλαιότητά της. Επίσης, εμφανίζεται σε ενοικιαστήριο συμβόλαιο του 1823, στον Ταραντίνο Ιωάννη Φραγκίσκο, πρόξενο της Ισπανίας στο νησί.
Στο προαύλιο της εκκλησίας υψώθηκε η σημαία της επανάστασης, στις 22 Μαΐου 1821. Πρόσφατα, στο εσωτερικό της, αποκαλύφθηκε κάτω από τα ασβεστώματα ψηφιδωτό των βυζαντινών χρόνων, το οποίο έχει περιέλθει στη φροντίδα της Εφορίας Αρχαιοτήτων.
Εκκλησία
Άγιος Κωνσταντίνος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο ναός βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του Κάστρου της Χώρας, χτισμένος στα ερείπια παλαιότερης εκκλησίας από τα μέσα του 19ου αιώνα. Δεσπόζει, όμοιος με σκέπη που προστατεύει τη Χώρα. Στη βόρεια πλευρά της αυλής του υπάρχει η παλαιά υδροδεξαμενή όπου κατέληγε το νερό της πλαγιάς με πήλινα κούγκια (σωλήνες). Από αυτό το σημείο η ματιά ταξιδεύει και η απρόσκοπτη θέα αποζημιώνει τον περιπατητή.
Εκκλησία
Άγιος Νικόλαος
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η ανέγερσή του έγινε το 1890, και το 1920 που ο οικισμός γνώριζε μεγάλη ακμή λόγω των μεταλλείων, επεκτάθηκε.
Εκκλησία
Αγία Προμήτορος Άννης και Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η εκκλησία της Αγίας Άννας είναι ο Μητροπολιτικός Ναός της Δρυοπίδας. Πρόκειται για μια επιβλητική Εκκλησία στην είσοδο του χωριού.
Εκκλησία
Άγιος Μηνάς
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Είναι η εκκλησία με ίσως το καλύτερο ξυλόγλυπτο τέμπλο από όλες τις εκκλησίες της Κύθνου, ένα σπουδαίο έργο τέχνης που σε συνδυασμό με τον περίτεχνο επιτάφιο καθώς επίσης και τον δεσποτικό θρόνο προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη.
Εκκλησία
Οσίος Ιωάννης Ρώσος
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ένα πανέμορφο εξωκκλήσι στην περιοχή της Δρυοπίδας.
Εκκλησία
Κάστρο-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Κάστρο αποτελεί μέχρι σήμερα έναν από τους σημαντικότερους οικισμούς μεσαιωνικής πολεοδομικής δομής. Στο Κάστρο οδηγεί ένας κατηφορικός δρόμος 3,5 χιλιομέτρων, που ξεκινά από την Απολλωνία. Η οικιστική εγκατάσταση στο χώρο μαρτυρείται από τους προϊστορικούς χρόνους σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών. Ο σημερινός οικισμός που είναι χτισμένος πάνω στην αρχαία πρωτεύουσα της Σίφνου, διατηρεί ακόμα και σήμερα τα χαρακτηριστικά του βενετσιάνικου οχυρού. Ο επισκέπτης μπαίνει και σήμερα στο Κάστρο από τις παλιές εισόδους - στοές, τις "λόζιες", τις οποίες άλλοτε ασφάλιζαν και προστάτευαν τον οικισμό σαν πολεμικοί πύργοι. Στην εσωτερική διαρρύθμιση του οικισμού υπάρχει αρκετά ελεύθερος σχεδιασμός και πολλοί δρόμοι περνούν πάνω από τα δώματα των κατοικιών. Η διάταξη των επιπέδων των δρόμων είναι τέτοια, ώστε πολλές φορές η δίοδος εξασφαλίζεται με μικρές γέφυρες. Τα σπίτια του Κάστρου διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τα στενομέτωπα μονόσπιτα και τ’αρχοντόσπιτα. Επιπλέον, στο Κάστρο λειτουργεί Αρχαιολογικό Μουσείο της Σίφνου, το οποίο περιλαμβάνει θαυμάσιες συλλογές αρχαϊκών και ελληνιστικών γλυπτών.
Χωριό
Πλατύς Γιαλός-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Πλατύς Γιαλός είναι η πιο πολυσύχναστη παραλία του νησιού. Πηγαίνοντας από την Απολλωνία προς τον Πλατύ Γιαλό, λίγο μετά τη μέση της διαδρομής, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς του Βουνού (1813). Βορειοανατολικά της παραλίας βρίσκεται ο Άσπρος Πύργος, ο πιο γνωστός από τους 55 αρχαίους πύργους της Σίφνου που δυστυχώς δεν είναι επισκέψιμος. Στην είσοδο του όρμου βρίσκεται το ιδιόκτητο και ακατοίκητο νησάκι Κιτριανή, πάνω στο οποίο το μοναδικό κτίσμα είναι η Εκκλησία της Παναγιάς της Κιτριανής (10ος-11ος αιώνας). Στον Πλατύ Γιαλό υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, μίνι μάρκετ, εμπορικά καταστήματα, παραδοσιακές ταβέρνες, εστιατόρια, καφέ-μπαρ, τουριστικό γραφείο και εργαστήρια αγγειοπλαστικής, όπου μπορεί να βρει ο επισκέπτης προϊόντα σιφνέικης κεραμικής και να μάθει από κοντά τον τρόπο παραγωγής τους. Επιπλέον, στην αριστερή πλευρά της παραλίας λειτουργεί πλήρως εξοπλισμένη σύγχρονη μαρίνα, στην οποία υπάρχουν θέσεις για για τους επισκέπτες που έχουν σκάφος.
Χωριό
Φάρος-Σίφνος
Κυκλάδες, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Φάρος είναι ένα πανέμορφο γραφικό ψαροχώρι με τρεις συνεχόμενες αμμουδερές παραλίες, τη Φασολού, το Φάρο και το Γλυφό και αποτελούσε το επίσημο λιμάνι της Σίφνου έως το 1883. Το όνομά του οφείλεται στην εγκατάσταση φάρου, στην είσοδο του λιμανιού, ενώ δίπλα στον φάρο βρίσκεται το μοναστήρι του Σταυρού. Από το Γλυφό ξεκινάει το πιο πολυπερπατημένο μονοπάτι της Σίφνου που οδηγεί στη Χρυσοπηγή. Από το Φάρο επίσης, ξεκινάνε και μονοπάτια προς το Κάστρο και τα Εξάμπελα. Στη δυτική αγκάλη του κόλπου του, σώζονται ερείπια από τις εγκαταστάσεις φόρτωσης μεταλλεύματος σε πλοία, για τη μεταφορά του και επεξεργασία του στο Λαύριο. Στη δυτική άκρη της αμμουδερής παραλίας του Φάρου υπάρχουν τα θεμέλια αρχαίας φρυκτωρίας (πύργου). Στην παραλία του Φάρου υπάρχει το πανέμορφο ξωκκλήσι του Αϊ Γρηγόρη και δέκα περίπου σκαλιά πιο πάνω από τα θεμέλια του αρχαίου πύργου το γραφικό εκκλησάκι του Αϊ Νικόλα. Παλαιότερα ο Φάρος ήταν ζωντανός οικισμός αγγειοπλαστών και είχε αρκετά αγγειοπλαστεία, τα οποία δυστυχώς σήμερα δεν λειτουργούν. Στην κεντρική παραλία του Φάρου, στον Άνω Φάρο και στη Φασολού, υπάρχουν καταλύματα, γραφικές παραδοσιακές ταβέρνες, καφέ-μπαρ και μίνι-μάρκετ. Στην αριστερή πλευρά του Φάρου, δίπλα στον μικρό μόλο, διαμορφώθηκε τελευταία ένα μικρό πετρόχτιστο θέατρο, το "Θεατράκι του Φάρου".
Χωριό
Χώρα
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Χώρα, είναι η πρωτεύουσα της Σερίφου και θεωρείται πρότυπο μεσαιωνικού οχυρωμένου οικισμού, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω στο βραχώδες ύψωμα του όρμου του Λιβαδιού. Στην κορυφή του λόφου σώζονται ερείπια του ενετικού κάστρου, που χτίστηκε το 1434, ενώ στο ψηλότερο σημείο του βράχου βρίσκεται η εκκλησία του Άγιου Κωνσταντίνου. Λίγο πιο κάτω είναι η εκκλησία του Άϊ Γιάννη του Θεολόγου, χτισμένη στο κοίλωμα ενός βράχου και σύμφωνα με την παράδοση πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού της Αθηνάς. Η Χώρα είναι χωρισμένη σε δύο συνοικίες, την Πάνω και την Κάτω Χώρα. Στην Κάτω Χώρα βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού, στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αντικείμενα της παραδοσιακής ζωής του νησιού, αλλά και δείγματα του ορυκτού πλούτου της γης της Σερίφου. Επίσης, στην Κάτω Χώρα βρίσκεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο με ευρήματα της κλασσικής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου. Στη Χώρα υπάρχουν πολλά μπαράκια και εστιατόρια, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τις τοπικές γεύσεις και να γευτεί το ντόπιο κρασί, ενώ κρυμμένα μέσα στα υπέροχα στενάκια της υπάρχουν και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ξεχωριστή θέση στη Χώρα καταλαμβάνει η πλατεία των Μύλων, όπου σήμερα σώζονται μόνο τρεις, αναπαλαιωμένοι, και διακρίνονται τα ερείπια των υπόλοιπων. Εδώ υπάρχουν μαγαζάκια με τουριστικά είδη, μίνι μάρκετ, φούρνος αλλά και μπαράκια.
Χωριό
Κουταλάς
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο Κουταλάς είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός, ο οποίος αναπτύχθηκε την εποχή της εκμετάλλευσης των μεταλλείων και αποτελούσε μεταλλευτικό κέντρο του νησιού. Κατά μήκος της παραλίας στέκουν ακόμα τα πετρόκτιστα σπιτάκια, όπου στοιβάζονταν οι μεταλλωρύχοι. Στην περιοχή υπάρχουν ακόμα ερείπια της εποχής των μεταλλείων (σκάλα φόρτωσης, βαγονέτα και άλλα μηχανήματα) καθώς και αμέτρητες στοές ορυχείων στις γύρω πλαγιές που είναι βαμμένες με το χρώμα του σιδήρου. Στη γύρω περιοχή βρίσκονται και κάποια από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού, ο Θρόνος του Κύκλωπα ή Ψαρόπυργος, ο Άσπρος Πύργος και της Γριάς το Κάστρο. Ο οικισμός διαθέτει και την ομώνυμη παραλία αλλά και παραδοσιακή ταβέρνα.
Χωριό
Μεγάλο Χωριό
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Μεγάλο ή Μία Χωριό είναι πλέον σχεδόν ερειπωμένος οικισμός και είναι μία περιοχή πλούσια σε μετάλλευμα. Υπήρχε ο μεγαλύτερος και πιο οργανωμένος οικισμός μεταλλωρύχων με πολλές κατοικίες, σχολεία, εκκλησίες, δύο νοσοκομεία, παντοπωλεία, ραφεία και υποδηματοποιεία. Το χωριό βρισκόταν σε μεγάλη ακμή στις αρχές του 20 αιώνα, όμως μετά το κλείσιμο των μεταλλείων άρχισε και η σταδιακή εγκατάλειψή του. Στην περιοχή βρέθηκε πράσινος χαλαζίας που μεταφέρθηκε και εκτίθεται στο Ορυκτολογικό Μουσείο του Παρισιού, ενώ εδώ βρίσκεται και ένα από τα ωραιότερα αξιοθέατα του νησιού, ο Λευκός Πύργος ή Ασπρόπυργος κτίσμα πιθανότατα της ελληνιστικής περιόδου, στον οποίο οδηγεί ένα μικρό μονοπάτι μετά από 5 λεπτά.
Χωριό
Μεγάλο Λιβάδι
Σέριφος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Ο οικισμός γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση την περίοδο της εκμετάλλευσης των μεταλλείων μέχρι το 1963, οπότε και έκλεισαν τα μεταλλεία. Επίσης, στην περιοχή βρίσκεται το μνημείο των ηρώων θυμίζοντας την αιματηρή εξέγερση των εργατών των μεταλλείων του 1916, αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του τόπου. Μέσα στον μικρό πλέον οικισμό βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, με αξιόλογες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα. Στην απέναντι πλευρά του όρμου, την περιοχή του Αλμυρού, δεσπόζει η μεταλλική σκάλα φόρτωσης – εκφόρτωσης μεταλλευμάτων που κτίστηκε το 1932. Οι επισκέπτες εκεί μπορούν να αντικρίσουν βαγονέτα, ράγιες, ερείπια κτιρίων και άλλα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν στις εργασίες εξόρυξης. Μετά τη σκάλα φόρτωσης, τα βαγονέτα και τα ερειπωμένα κτίρια βρίσκονται οι πηγές, όπου ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει περπατώντας πάνω στα βράχια ή με βάρκα. Πρόκειται για δύο μικρά πετρόχτιστα δωμάτια, στο εσωτερικό των οποίων ανέβλυζε ένα κοκκινωπό χλιαρό νερό με ιαματικές ιδιότητες. Επιπλέον, υπάρχει ένα ιδιωτικό εκθετήριο πετρωμάτων που στεγάζεται στη θέση του παλιού σχολείου, δύο ταβερνάκια, ενοικιαζόμενα δωμάτια και μία υπέροχη παραλία.
Χωριό
Δρυοπίδα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Δρυοπίδα αποτελεί έναν παραδοσιακό οικισμό ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, ο οποίος ξεφεύγει από την κυκλαδική αρχιτεκτονική. Το σπουδαιότερο αξιοθέατο της Δρυοπίδας είναι το σπήλαιο "Καταφύκι", το οποίο θεωρείται το μεγαλύτερο των Κυκλάδων και ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια της Ελλάδας. Διαθέτει όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες αν και μεγάλο μέρος έχει καταστραφεί στο παρελθόν καθώς είχε χρήση ορυχείου και μεταφοράς μεταλλεύματος. Επίσης, υπάρχει το το Βυζαντινό Μουσείο που συστεγάζεται στην εκκλησία του Αη Γιώργη φιλοξενεί πλήθος βυζαντινών εικόνων και το Λαογραφικό Μουσείο με αντικείμενα, ρούχα και εργαλεία προηγούμενων γενεών. Τέλος υπάρχει το Αγρομουσείο με εκθέματα παλαιά γεωργικά εργαλεία. Άλλα αξιοθέατα είναι το ο Μνημείο των Πεσόντων, οι παλιοί ανεμόμυλοι (σε λόφο έξω από τον οικισμό) και οι εκκλησίες του Αγίου Μηνά με θαυμάσιο ξυλόγλυπτο, του Αγίου Νεκταρίου, της Αγίας Άννας, του Ταξιάρχη, του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου και το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου. Επίσης, διαθέτει καφετέριες, φούρνος, εστιατόριο, ζαχαροπλαστείο και super market καθώς και μαγαζάκια με διακοσμητικά, πήλινα αντικείμενα και αναμνηστικά.
Χωριό
Απόκριση
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Απόκρουση είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός χτισμένος διάσπαρτος στον κλειστό κόλπο τόσο στις χαμηλές βουνοπλαγιές όσο και στο πεδινό έδαφος πίσω από την παραλία. Υπάρχουν ελάχιστα ενοικιαζόμενα δωμάτια στην περιοχή, δύο παραθαλάσσια ταβερνάκια και ένα beach bar. Πολυάριθμα ευρήματα όπως επιτύμβια ανάγλυφα, επιγραφές, γλυπτά έχουν ανασκαφεί στην περιοχή. Οι επί σειρά ετών ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ένα ασύλητο ιερό, ένα δημόσιο κτίριο (ίσως πρυτανείο) της κλασικής ελληνιστικής περιόδου, καθώς και άλλα σημαντικά ευρήματα.
Χωριό
Επισκοπή
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Επισκοπή είναι ο εγγύτερος παραθαλάσσιος οικισμός στο λιμάνι του Μέριχα και είναι χτισμένος στον κλειστό κόλπο, πάνω στις ράχες των λόφων με θέα στον όρμο. Στην περιοχή υπάρχουν κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα καθώς και ένα beach bar. Επίσης μπορεί κανείς να επισκεφθεί το εκκλησάκι του Αγίου Βλάσση, το οποίο είναι χτισμένο ανάμεσα στα βράχια στο άκρο της παραλίας και τις ξερολιθιές του λοφίσκου.
Χωριό
Νάουσα ή Άοσα
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Η Νάουσα ή Άοσα είναι ένας μικρός οικισμός ιδιαίτερα γραφικός χτισμένος γύρω από την παραλία στην οποία μπορεί κάπιος να φτάσει μόνο με τα πόδια, περίπου 200 μέτρα. Στην Νάουσα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ένα από τα πιο γραφικά σημεία της Κύθνου, τη χερσόνησο - νησί του Άγιου Γιάννη του Ελεήμονα.
Χωριό
Λεύκες
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Οι Λεύκες είναι ένας μικρός παραθαλάσσιος οικισμός με διάσπαρτα ξωκλήσια και αμέτρητους σχηματισμούς αναβαθμίδων που σχηματίζουν οι ξερολιθιές. Ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει την τοπική κουζίνα στη μοναδική ταβέρνα του οικισμού κοντά στη θάλασσα. Στον οικοσμό υπάρχει ένα μικρό συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων και διαμερισμάτων για διαμονή αλλά και ένα super market. Επίσης, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου το οποίο στέκει υπερυψωμένο πάνω στα βράχια. Στην ανατολική πλευρά ο επισκέπτης θα παρατηρήσει μία σκουριασμένη κατασκευή που προεξέχει και η οποία ήταν η σκάλα-εξέδρα φόρτωσης των μεταλλείων σιδήρου που λειτουργούσαν από το 1873 στο νησί της Κύθνου. Οι Λεύκες αποτελούσαν βασικό σημείο τόσο κατά τη θαλάσσια διαδρομή φόρτωσης Λουτρά-Άγιος Στέφανος-Ζογκάκι-Λεύκες, όσο και του χερσαίου κεντρικού τμήματος της διαδρομής μεταλλευμάτων. Στις Λεύκες στη διαδρομή προς Δρυοπίδα υπάρχουν και οι Σπιτάρες, δηλαδή το κτίριο διοικητήριο της μεταλλευτικής εταιρείας και είναι επισκέψιμες μέσω μονοπατιών.
Χωριό
Καλό Λιβάδι
Στο Καλό Λιβάδι βρίσκεται μία μεγάλη παραλία με πλάκες, βότσαλα και άμμο καθώς και μεγάλης ηλικίας κέδροι. Εκεί κανείς μπορεί να επισκεφθεί ένα πανέμορφο εκκλησάκι της Παναγιάς της Καλολιβαδιώτισας ή Παναγίας της Καλολιβαδιανής, το οποίο δεσπόζει πάνω σε έναν πελώριο βράχο. Στην περιοχή δεν υπάρχει κατάστημα ούτε για νερό, συνεπώς οι επισκέπτες θα πρέπει να έχουν εφοδιαστεί με τα απαραίτητα.
Χωριό
Λιοτρίβι
Κύθνος, Νότιο Αιγαίο, Ελλάδα
Το Λιοτρίβι είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός, ο οποίος προσφέρεται για κολύμπι. Στην περιοχή δεν υπάρχει κάποιο μαγαζάκι ή ταβέρνα, γι'αυτό καλό θα είναι οι επισκέπτες να έχουν εφοδιαστεί με τα απαραίτητα.
Χωριό